Tijdvak……

Het is inmiddels 5 jaar geleden dat ik stopte met werken. Betaald werken. Ik voer echt nog wel iets uit, maar niet meer in opdracht. Aan wat ik nu nog uitspook hebben alleen mijn huisgenoten en ikzelf nog iets. Toen ik vertrok uit mijn werkkring heb ik, omdat ik wist dat mijn jongere opvolgster er toch niets mee zou doen omdat zij, heel begrijpelijk, andere en modernere ideeën had over het vak textiele werkvormen én omdat ze de kastruimte goed kon gebruiken, de exemplaren meegenomen van de handwerkbladen, die ik in al die jaren had verzameld.

Ik nam ze mee naar huis, legde ze op een stapel en zo nu en dan keek ik er nog wel eens in, hoor, maar om nou te zeggen dat ik ijverig aan het breien, haken, borduren, weven, knopen en macramé-en ben geslagen, nou nee. Ik was behoorlijk aan het afkicken van het vak en dat beviel eigenlijk uitstekend. Handwerken is trouwens toch al niet meer wat het geweest is. Een blad als Ariadne bijvoorbeeld was vroeger hét handwerkblad en het heeft nu de toevoeging “At Home” en is een woonblad geworden. Met zo nu en dan nog een aanwijzing voor het maken van een kussentje voor je bank, omdat zoiets kant en klaar kopen voor heel veel geld eigenlijk te gek is voor woorden. Zo simpel en weinig werk is het om het zelf te maken. Daar kan zelfs een moderne redactie niet omheen.

Nu ben ik aan het opruimen in mijn zolderkamertje en ik kom ze tegen, al die bladen. De ellende met mijn manier van opruimen is, dat ik ze toch nog even moet bekijken. Dat is tijdrovend, maar wel érg leuk! Ik ben weer helemaal terug in de tijd en dat niet alleen: die vestjes en truitjes zouden nu helemaal niet misstaan, hoor! Ja, je moet ze natuurlijk zelf even in elkaar flansen, maar qua model? Passen schitterend bij de strokenrokken.

Ik heb ook borduurpatronen gezien waar ik zó aan zou willen beginnen. Ware het niet dat ik vantevoren kan zien hoe lang ik er zoet mee zou zijn. Maar ik ga wel weer wat doen. Ik heb prachtige strengen borduurgaren geërfd van mijn schoonzusje. Mijn broer heeft ze me gebracht. Er zitten zulke prachtige kleuren bij, alleen van het bekijken daarvan wordt je al helemaal creatief.

Ik bén dus helemaal niet aan het opruimen! Ik ben gewoon op zoek naar een mooi patroon voor “iets”. Of ik verzin het zelf wel. Wat, dat weet ik nog niet precies, maar de kriebels zijn volop aanwezig. En het wordt ’s avonds alweer wat vroeger donker ook. Weet je: ik leg ze gewoon terug die bladen, nadat ik ze bekeken heb. Ze echt opruimen kan altijd nog. Ik ben onder de pannen deze winter…….