Journalistje spelen…..

Het is zomer en komkommertijd bij de media. Hoewel er vorige week nogal wat commotie was over het weinig journalistieke gedrag van pubers met een mobieltje, die ongelukken en steekpartijen en meer opwindend nieuws verslaan, waarbij ze de “echte” verslaggevers nogal in de weg lopen. Ook houden ze zich niet aan afspraken die de beroepsjournalisten met bijvoorbeeld de hulpdiensten hebben gemaakt. Dat is heel vervelend, vindt men en dat kan natuurlijk niet.

Maar alleen gisteren al zag ik op drie verschillende momenten, dat kijkers ( en bij Klokhuis met name kinderen) werden opgeroepen om toch vooral filmpjes te maken en verslag te doen van hun (vakantie-) belevenissen. En als het maar spannend genoeg was, nou, dan kon het best eens gebeuren dat het nog werd uitgezonden ook!

Maar hoe spannend moet zoiets zijn? De mensen zijn nogal wat gewend tegenwoordig! Behalve dat ik al vind, dat zo’n redactie een beetje goedkoop aan z’n materiaal komt, moet dat materiaal ook nog eens beoordeeld worden op het gehalte aan spanning. Dat lijkt me nog een hele toer trouwens. Want wát is spannend? Zaklopen op de camping of de brand in de caravan? Een fraaie sprong van de hoge duikplank, terwijl je dat éigenlijk niet durft of die aanrijding in Zuid-Frankrijk? Yatzeeën in de tent omdat het alsmaar blijft regenen of een ouderlijke slaande ruzie in diezelfde tent? Ik zou persoonlijk het beklimmen van een hoge berg al heel spannend vinden, maar er van af vallen in een ravijn is natuurlijk veel spannender.

De gemiddelde journalist zou het wel weten, maar ja, die was nou juist niet bereikbaar. Ze zadelen de gewone mens toch wel op met ’n probleem, hoor, journalistiek gezien dan. Lekker met vakantie gaan, mobieltje met camera thuislaten, lijkt me dé oplossing. God schiep die journalist niet voor niks……laat ie ’t maar lekker zelf doen.