Op reis in China…..

Voor de Belgische versie van “Man Bijt Hond”, die wij ergens leuker vinden dan de Nederlandse, is verslaggever Martin Heylen al een paar maanden op reis door China. Met een tolk maakt hij een gigantische ronde. Vanuit Peking, waar zijn reis ook weer zal eindigen.Hij spreekt zomaar mensen aan, bereidt niets voor, en daardoor krijg je veel “gewone” gastvrije Chinezen te zien. Zo makkelijk als mensen hem binnenlaten in hun huis, dat die naam soms nauwelijks verdient, het is wonderbaarlijk.

Ik weet weinig van China. Volg uiteraard de discussies over Tibet, de mensenrechten, teken zo nu en dan eens ’n petitie, maar ik zou niet weten wat ik er verder mee moet. Vooral ten aanzien van de Olympische Spelen van komende zomer, waarvan mensen vinden dat we er niet heen zouden moeten.

Je kunt van een sporter, die zich jarenlang een slag in de rondte heeft getraind om zich in zijn discipline te kunnen meten met de rest van de wereld, niet verwachten dat hij zich gaat bezighouden met iets anders dan zijn persoonlijk record. Vanwege de plek waar de Spelen gehouden worden, een keuze waar hij geen enkele invloed op heeft kunnen uitoefenen. Eigenlijk zouden die Spelen altijd in Griekenland moeten zijn, de bakermat. Maar oké, ze zijn in China. Guus Hiddink zei zaterdag in de krant, dat e.e.a. je er niet van hoeft te weerhouden om je mond open te doen. Zou ie dat in Rusland ook doen? Toch ook een land waar ze niet van álle babbels houden.

Nou ja, die reis van die Belg is leuk. Er zijn heel veel leuke Chinezen, die ondanks hun eenvoudige omstandigheden, toch zo vriendelijk zijn en blijven lachen. Vooral op het platteland is het armoe troef. Het is een mooi land, dat hebben ze dan in ieder geval.

Gisteravond zagen we, toen de tvploeg ging tanken bij PetroChina, hoe een Chinese man vier jonge meisjes, in rood met gele uniformen, aan het drillen was. Ze waren in opleiding voor het beroep van pompbediende. Hij had ze allemaal op een rijtje gezet en stond ervoor te schreeuwen: “Sta recht, kijk recht vooruit, strek je arm, geef het stopteken!”( en dat allemaal in het Chinees dus, hè). Toen die Belgische verslaggever zei, dat ie het ’n beetje militaristisch vond, stak de Chinees zijn borst naar voren en zei, dat het ook een pompstation van de staat was. Dus vandaar.

Toen aan de meisjes gevraagd werd of ze dat gedril eigenlijk wel leuk vonden, antwoordden ze alle vier dat ze het een eer vonden om de benzineslang van hun baas te mogen hanteren. En dat ze hun uiterste best zouden doen de functie waardig te zijn. Het leek een uit het hoofd geleerd lesje, deel van de opleiding. Kijk, zo motiveer je werknemers dus. Drillen. Ze doen geen mond meer open verder…….