 |
Op de verjaardag van onze neef, waar we gisteren waren, had ’n oom z’n hond bij zich. Een wit wollig beestje, dat volgens z’n baas nodig naar de kapper moest om ‘geplukt’ te worden. Zo heet dat in de hondenwereld. Het is een ‘zij’ en ze heet Saartje.
Ze is al wat op leeftijd en lag gisteren dan ook geregeld onder de tafel te slapen. Maar ik hoorde van mijn zus dat ze een ondernemend tiepje is. Dat zag je er niet zo aan af, maar schijn bedriegt. Ook bij hondjes die er wat passief uitzien. Saar woont namelijk vlak bij het station Ede/Wageningen. En als ze ontsnapt uit de tuin, stapt ze nogal es op de trein.
Ze loopt dan gewoon met mensen mee naar het perron en mee de trein in. Regelmatig wordt haar baas, omdat ze gechipt is, gebeld, dat ze in bijvoorbeeld Utrecht zit of zo en of ie d’r maar wil komen halen. En dan meteen even haar treinkaartje wil betalen en de kosten van het eventuele nachtasiel waar ze door de spoorwegpolitie is ondergebracht.
Ik vond het een erg vermakelijk verhaal en zoals ik al zei: je ziet ’t er niet aan af…….