Mijn zus is geboren in 1945. Jullie kennen mijn zus helemaal niet dus ze vindt het vast niet erg, dat iedereen, die dit leest, nu weet dat ze 63 is. Ze ziet er nog fantastisch uit. Er is een tijd geweest dat mijn zussen en ik het niet zo leuk vonden om ouder te zijn, maar dat is zo zoetjesaan wel voorbij. Denk ik, hoop ik.
Nu las ik, dat kinderen, die uit 1945 stammen, genetisch anders zijn dan vroeger of later geborenen. Dat komt door het voedseltekort in de hongerwinter van ’44 in met name het westen van Nederland. Daar hadden de moeders in Amsterdam, waar wij toen woonden, ook mee te maken.
Die gen-veranderingen zijn na zestig jaar nog waarneembaar, is aangetoond. Het gaat om een molecuul dat het aan- en uitzetten van een gen regelt. Dat heeft een code die dat bepaalt. Bij broers en zussen van de hongerwinterkinderen hebben ze dat vergeleken. Die laatsten hebben minder van die moleculen op het zogeheten IGF2-gen, want dat speelt een belangrijke rol tijdens de groei in de baarmoeder.
Ik heb de zwangerschap en de geboorte van mijn zusje, net na de bevrijding, heel bewust meegemaakt en mijn moeder woog aan het eind van de negen maanden maar 89 pond. En da’s niet veel. Mijn vader zorgde ervoor dat ze genoeg kalk binnenkreeg door restjes schoolbordkrijt, die hij meenam van de school waar hij les gaf toen, fijn te raspen boven de tulpenbollen die we aten. Ik zie het ‘m nog doen.
Mijn kleine zus haalde net de 4 pond toen ze kwam. Een lief scharminkeltje. Ze is de eerste jaren van haar leven dan ook druk geweest met het wegwerken van allerlei tekorten. Ook mijn ouders waren er druk mee. We hebben zelfs nog een tijdje aan zee gewoond in een natuurvriendenhuis om haar luchtwegen in orde te krijgen.
Ik moet zeggen: ze is goed opgedroogd. Van die gen-apartheid is aan de buitenkant niks te merken. Helemaal zonder kwalen is ze niet, maar ik ben van ruim voor de oorlog en heb ook wel es wat, dus dat zegt helemaal niks. Maar we hebben geen van allen ooit iets gebroken bij mijn weten. Misschien wel dank zij die kalkbemesting door onze paps…..!
CasaSpider
oktober 29, 2008 at 8:25pmNeen, ik ken je zus niet maar is zij niet degene die in Australie woont? Of haal ik nu twee dames door elkaar?
Met de komst van het digitale schoolbord is het spoedig afgelopen met de krijtjes…
Irene
oktober 29, 2008 at 9:14pmHè? Hoe oud ben jij dan eigenlijk zelf? (als ik doe alsof ik je helemaal niet ken, kun je het wel vertellen, toch? ;-))
els
oktober 30, 2008 at 2:21am@Casa: We zijn met drié zussen.Mijn Australische zus is de jongste, net de zes kruisjes voorbij en @Irene:ik ben aan mijn zevende jaar AOW bezig en voor ons alledrie geldt vanzelfsprekend: “Gôh, dat zou je niet zeggen!” Dat laatste zul je dus maar moeten aannemen, want je kent ons niet, ha, ha……!
Menno Nicolai
oktober 31, 2008 at 12:51pmMijn ouders zijn voor de hongerwinter vanuit Amsterdam vertrokken naar Kootstertille, alwaar ik in april 1945 ter wereld kwam. Weldoorvoed. Mijn diëtiste is inmiddels heel tevreden over de kilogrammen die ik kwijt raak.
els
oktober 31, 2008 at 3:32pm@Menno: Mijn echtgenoot, die uit 1939 stamt, bracht de oorlogsjaren door in Oosterwolde, Friesland. Ook weldoorvoed.Je had dus verstandige ouders. Maar fijn dat het zo goed gaat met je huidige kilogrammen!