 |
Een droevig voorval in het gezin van onze oudste dochter, want hun kat is slachtoffer geworden van het verkeer. Dat gaf veel verdriet natuurlijk. Hij is, nadat hij was gevonden, meegenomen door de dierenambulance, die hem zolang in de koeling legde. Door z’n chip wisten ze al snel waar hij woonde en kon de familie worden ingelicht. Gisteren hebben ze hem opgehaald en begraven in de achtertuin. Hij is dus weer thuis.
Zo’n gebeurtenis is erg naar. Vooral voor de kinderen heeft een en ander nogal wat impact. We waren er gisteren even en ze zijn er erg mee bezig. Niet, dat ’t het eerste dier is dat ze hebben moeten begraven, want ’n hamster, twee parkieten en een aantal goudvissen gingen Kees al voor.
Maar een kat is tóch anders. ’n Hond ook. Ik heb ’t grafje van Kees gezien en het ziet er mooi uit. Kees was en had een ‘karakter’. Hij was er eentje, die z’n gang ging en hij mocht je of hij ging je uit de weg. Wat mij betreft was ie ook geen schootligger. Aaien mocht nog net. Een huisgenoot om rekening mee te houden. Jammer, dat hij er niet meer is. Helaas, zo is het leven ook……
Wieneke
juli 14, 2009 at 11:06amAch, wat is dat toch altijd verdrietig. Natuurlijk zijn de kinderen er mee bezig. Je zou het ze willen besparen, maar dat kan nu eenmaal niet. Fijn dat er een mooi grafje voor Kees is gemaakt en ook dat hij überhaupt gevonden is. Misschien verwerkt dat beter. En de wetenschap dat hij een kort, maar fijn leven heeft gehad.
Irene
juli 14, 2009 at 8:02pmWat jammer. En komt er een nieuwe? Er zouden op de wereld meer katten moeten zijn die Kees heten vind ik.
els
juli 15, 2009 at 12:26amJazeker komt er ’n nieuwe, maar ze gaan eerst nog met vakantie. Ja, een oppas voor de kat hoeft dan even niet. Elk nadeel….
els
juli 15, 2009 at 12:28amHè, ik schaam me voor die laatste regel eigenlijk…..Bij nader inzien.