Mooi blauw is niet lelijk….!

Gisteren stond dus de blauwe papierbak voor de deur. En weet je wat nou het gekke is: ik vind ‘m mooi! Dat komt, doordat ie niet zo knálblauw is als de bakken die ik eerder zag, maar beschaafd petrolachtig.

We hebben, zoals we van plan waren, onze bejaarde papierophaler via een briefje laten weten, dat hij ons uit z’n route kon schrappen vanwege het feit dat we gekozen hadden voor de blauwe bak. Gisteren de bak voor de deur, vandaag stond onze papierman voor de deur met in z’n hand een bosje bloemen. Omdat we al die jaren zo trouw het papier voor ‘m hadden bewaard. Erg aardig, toch?

Natuurlijk roep je dan zoiets als : “Maar dat had u toch niet hoeven doen!” Nee, maar hij had ons een gunst te vragen, zei hij. Of we de Varagids en de Libelle voor hem wilden blijven bewaren, want de radiogids interesseerde hem vanwege de columns die er in staan en zijn vrouw las de Libelle zo graag. Hij viste die er altijd tussenuit.

Nou, ook zonder bloemen hadden we dat graag gedaan. Sterker nog: we lopen als we naar het winkelcentrum gaan altijd langs zijn huis. ’n Kleine moeite om die bladen dan even door z’n brievenbus te doen. Dat mag dan ook wel na al die jaren oudpapiergesjouw door de oude baas. Toen ie vanmorgen zo vlak voor me stond zag ik pas hóe oud de man al moet zijn. Wij zijn er jonkies bij, nou ja, zoiets dan. Maar we hebben extra plezier van die abonnementen en dat is wel mooi. En zo is de relatie toch niet helemaal verbroken……..