Audrey houdt receptie……

Gistermiddag waren we te gast bij een zogeheten “babyborrel”. Zoiets had je vroeger niet, maar ja, toen lag je ook tien dagen in bed als je een kind kreeg (dat was in mijn tijd al anders, hoor!) en had je uitgebreid de tijd om visite te ontvangen. Zo’n babyborrelbijeenkomst is dus heel efficiënt. De hele club in één keer.

Mijn nicht en neef in Bennekom, die nu hun derde kind hebben gekregen, zijn ook redelijk makkelijk in de gelegenheid om zoiets groots te organiseren, omdat ze een groepsrestaurant hebben. De groep was dan ook erg groot. Tjeez, wat een mensen!

Het kind, waar we in eerste instantie voor kwamen, hoewel zo’n borrel natuurlijk ook mooi meegenomen is, sliep heel verstandig door alle herrie heen. We hebben vastgesteld, dat het een mooi meisje is, ons achternichtje Audrey.

De bijeenkomst was heel gezellig. We hebben weer wat familieleden gezien, nieuwtjes gehoord en het is gewoon leuk en nuttig om elkaar weer eens even te zien. Aan het hek van het terras waren allemaal roze ballonnen gebonden en dat stond erg feestelijk. Dat is ook wel een leuk idee, voor als Audrey gaat trouwen, als dat dan nog de gewoonte is, over 25 jaar of zo.

Dat gaat deze oud-tante dan waarschijnlijk niet meer meemaken, maar je wéét ’t niet! We hebben wel een optimistische kijk op van alles. Familietrekje, ja…….