Knevel en v.d.Brink hadden gisteren een blinde ex-cliënte van ons revalidatiecentrum in hun programma en dan kijk je uiteraard even. Ze is niet veranderd. Wat ouder geworden, maar dat is alleen maar fijn. Daar streven we allemaal naar, nietwaar? Ze was altijd al een principieel sterke tante, deze Riet Brusselaars. Haar uitgesproken mening over van alles zat ons als medewerkers best wel eens dwars, maar ik mocht haar graag. Ze heeft humor en is verbaal ’n talent.
De reden, dat ze in het programma van K&vdB zat, is dat ze een nier heeft afgestaan. Zomaar, aan een onbekende. Omdat ze vond, dat er nou daadwerkelijk maar eens iets moest gebeuren aan dat donorentekort. En dat ze niet per se dood hoefde te zijn om te doneren, maar dat ook best als levend persoon kon doen. De veelbesproken Donorshow van BNN trok haar over de streep.
Ik heb veel respect voor zo’n beslissing. Maar zo zit Riet dus in elkaar. En echt, ik doe ’t haar niet na. Donor ja, maar ik wil wel eerst het loodje hebben gelegd. Als ze dan nog wat aan me hebben natuurlijk, je bent toch een oud lijk.
Wie er ook zat was de Utrechtse buschauffeur, die vorig jaar door een lastige passagier, die hij had aangesproken op diens vervelende gedrag tegen een paar jonge meisjes, werd belaagd met een mes. Hij werd behoorlijk zwaar gewond, doordat het mes nogal aan de maat was en daardoor ook een van zijn longen werd geraakt. Daar krijg je het benauwd van.
Hij lag nu niet meer wakker van de gebeurtenis, vertelde hij, en hij zou het bovendien opnieuw niet pikken als een reiziger zich zou misdragen. Ook deze man had humor. Van het type ‘Amsterdamse tramconducteur’ van vroeger. Hoe die tegenwoordig zijn weet ik niet, want ik kom zelden in Amsterdam.
De dader van de steekpartij was inmiddels veroordeeld tot een gevangenisstraf die zowel het slachtoffer als het Openbaar Ministerie te laag vonden. Het OM ging dan ook in hoger beroep. Toen Knevel daarop vroeg wanneer de Utrechter de uitkomst daarvan verwachtte, zei die: “Al sla je me dóód…!” Ik zei het al: humor, die man……..