 |
Een aantal jaren geleden werkte mijn man eens mee aan een populair-wetenschappelijk radioprogramma, waarin iemand de vraag had gesteld: “Hoe droomt een blinde eigenlijk?”. Als ervaringsdeskundige werd hem toen gevraagd daarop een antwoord te geven en volgens mij deed hij dat erg netjes. Afgelopen dinsdagmiddag deed zich in het programma “Noorderlicht”dezelfde vraag voor.
Ze hebben bij de omroep, het was de vpro, kennelijk een goeie database, waarin J. was opgeslagen als zijnde een dromende blinde, voor als ze d’r weer eens een nodig hadden. Hij werd gebeld en was vrijwel meteen “live” aan de beurt. Ik heb het gesprek helemaal niet gehoord, omdat ik dacht, dat het wel zou worden opgenomen voor latere uitzending. Bovendien raak je er aan gewend, hè, als je man zo frequent de ether bevolkt.
Hij vertelde me, dat zijn antwoord niet verschilde van de vorige keer, want hij droomt nog steeds zonder kleur en zicht. Maar de rest van zijn zintuigen is in zo’n geval vol in bedrijf. Dat weet ik toevallig, omdat ie dan van alles roept. Daar versta ik niks van, maar ik ben al blij, dat er geen naam van ’n vrouw bij is. Dat hij : “Oh, Annie!” roept of zo. (We kénnen helemaal geen Annie, hoor. Tenminste ik niet.) Meestal heeft hij, als hij droomt, het dekbed te ver over zich heen getrokken en ja, dan droom je dat je verdrinkt of iets anders benauwds. Dan help ik ‘m wel even uit de droom door aan z’n kuif te trekken.
Maar als ie iets leuks heeft gedroomd krijg ik het altijd te horen! Want dat onthoudt hij dan. En soms kom ik er ook wel es in voor, in zo’n leuke droom, maar vaak ook niet. Droomt ie gewoon lekker in z’n eentje. Tja, en dan word je wakker en dan is daar de realiteit, ha, ha…….!