Negen….

Negen is eigenlijk een mooi cijfer. Na negen maanden kun je, als alles naar wens verloopt, een kind op de wereld zetten, een kat heeft maar liefst negen levens, ’n château-neuf-du-pape schijnt niet te versmaden te zijn, op ’n bowlingbaan is het de bedoeling, dat je ze alle negen omkegelt, bij het klaverjassen is het niet slecht als je in het bezit bent van de negen oftewel de nel, nine-eleven was dan wat minder, maar toch.

Ik kom d’r op omdat ik sinds vandaag negen jaar met dit weblog bezig ben en dat nog steeds leuk vind om te doen. Wat ik wel moeilijk vind, en dat de frequentie wel beïnvloedt: er gebéurt natuurlijk wel van alles, maar veel nieuws heb ik niet te verkondigen. Dat lezen, horen, zien jullie allemaal zelf wel. Over sommige gebeurtenissen in dat nieuws heb ik uiteraard wel een mening, maar wie zit daar op te wachten? Niemand dus, denk ik.

Dan vind ik het veel erger, dat mijn zwager onderuit gegaan is met z’n motor, terwijl hij helemaal niet hard reed of zo, gewoon op ’n oprit. Maar hij kreeg de spiegel van zijn Harley zo ongelukkig in z’n bast, dat ie zes (6!) ribben heeft gebroken en er is ook nog iets mis met z’n knie! En dat mijn neef legionella heeft opgelopen, hij weet niet eens hoe, en na een paar hele spannende dagen in het ziekenhuis ligt te herstellen. Maar ja, dat is allemaal dichtbij-ellende, die naar we hopen zo snel mogelijk weer voorbij gaat.

De narigheid, waarover je in de krant leest: kinderen, die vermist zijn, vermoord zijn, waar je hart van overslaat, wat moet je daar mee? Het probleem, dat mensen gezonder en daardoor steeds ouder worden, waardoor dat straks niet meer te betalen zal zijn. En dat enge kabinet, dat maar niet van de grond komt en volgens de berichten, die ik hoor, gaat onze privacy, zeker op het internet, helemaal naar de ratsmodee. Dat vind ik minstens zo eng als dat kabinet. Je wordt er allemaal niet vrolijk van.

Toch ben ik geen pessimist, hoor, dat je dat niet denkt! Dat lijkt maar zo. Het is alweer herfst. De bomen gaan verkleuren en ik steek weer kaarsjes aan als het donker wordt. En chrysanten en asters zijn ook mooi. We zijn gezond en met de armoe valt het ook best mee, dus ach, óp naar de 10 dan maar…….!

9 reacties op “Negen….

  1. Jenni

    september 24, 2010 at 8:44pm

    Respect en petje af voor jou, Els. Ik geniet van je schrijfsels en hoop op nog eens 9 jaar erbij, goed?

  2. Karin

    september 24, 2010 at 11:11pm

    Goh, negen jaar alweer. Volhoudertje, hoor!

  3. jan

    september 25, 2010 at 12:24pm

    Gefeliciteerd. Weinig mensen houden deze noeste arbeid zo lang vol. Ik hoop zelf ooit de oudste en langst bloggende Nederlande te worden, hoewel ik jou die titel ook van harte ging 🙂
    En verder: je hoeft niet per se nieuws te melden of een mening te verkondigen. Na al het geweld, de onzin en de grofheid die ik dagelijks beroepshalve op het wereldwijde web moet lezen als journalist is het heerlijk om naar elswhere te surfen en te constateren dat het gewone leven dat ik leef naast het amechtige hyperige journalistieke leven, helemaal niet abormaal is…

  4. els

    september 26, 2010 at 12:46pm

    Allemaal bedankt voor de support! En Jan: ik heb om die titel te behalen nu mijn leeftijd mee, maar jij waarschijnlijk je leef-tijd! 🙂

  5. Lidy

    september 26, 2010 at 7:00pm

    Geweldig, Els, nu al 9 jaar en iedere keer lukt het je om een creatief stukje te schrijven over die kleine herkenbare dingen, maar ook die dingen die iedereen wel eens tegenkomt. En dan de geinige plaatjes erbij… Het is altijd de moeite waard om te kijken of er iets nieuws op je blog staat. Ga zo door, je doet er vast veel mensen een plezier mee, in ieder geval mij!
    groetjes, Lidy

  6. Ingrid

    september 27, 2010 at 2:24pm

    Goed gedaan hoor moeders! Gefeliciteerd met de verjaardag van je weblo9 !

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)