Gisteren deed ie het nog……..

Het is een landelijke stichting, “Repair Café”, waarvan ik, achterlopend provinciemens, nog nooit had gehoord. Al enkele jaren geleden begonnen in Amsterdam (waar anders, nietwaar?) en nu door het land rijdend met een bus, waarin gereedschappen en handige mensen, om overal Repair Café’s van de grond te krijgen. De naam is Engels, maar ja, dat verstaat iedereen tegenwoordig. Dé taal voor alles dat nieuw is.

Dat ‘nieuw’ is in dit geval betrekkelijk, want het gaat er nou juist om, dat mensen hun defecte gebruikte spullen (leren) repareren en ze zo een nieuw leven gunnen. In de krant stond, dat ze op zondag 6 maart vanaf 11 uur in buurtcentrum +Punt, in Orden, voor het eerst zo’n Repair Café ( in Deventer noemen ze het Maak-en Reparatie Café!) gaan starten. Er zullen dan mensen aanwezig zijn met de kennis (en het juiste gereedschap, dat de getroffenen met een kaduuk apparaat ook vaak ontbreekt) om te hélpen repareren. Want het is wel de bedoeling, dat je goed meedoet, zodat je het een volgende keer zelf kunt. Doel is om mensen ertoe te bewegen minder dingen weg te gooien, die door een kleine reparatie weer bruikbaar zijn.

Dat spreekt ons wel aan. Want hoe vaak zeg je niet, en het IS verdorie ook nog zo, “Jôh, nieuw is goedkoper dan laten maken!”. Omdat je dat zelf niet kunt of niet genoeg handige Harry’s in je kennissenkring hebt. Helemaal met klein spul. De moeite niet. Je staat er mee in je handen en vindt het ergens toch zonde, maar ja. Nou, aan zulk klein leed wil Repair Café wat doen. Ik vind het een mooi initiatief. Ze willen ook kleding met je repareren. Eindelijk die rits in die broek, of die trui met die mottengaatjes gerepareerd, want verder is ie nog best goed. Ze zullen toch niet willen, dat je je sokken gaat stoppen, hè? Nou ja, als je grootmoeder ze nog gebreid heeft, je weet het niet. Je kunt zomaar vreselijk aan ze gehecht zijn, aan die sokken en oma kan geen nieuwe meer voor je maken.

Onze buurvrouw is een poosje geleden naar een reparateur in ’n medisch repair café geweest voor een nieuwe heup. Toen ze last kreeg van de andere kant, ging ze weer naar ‘m toe, want ze dacht dat die dan ook wel vervangen zou worden. Nou, mooi niet, want hij was nog te goed. Reparatie was te duur, denk ik. Ze heeft erg goed opgelet de eerste keer, maar dat is toch iets dat je natuurlijk niet even zelf doet…….

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)