Vaatwerk…….

Er waart zeker ’n kwaaie geest door ons huis. En ik ben ’t niet. Nu is het onze vaatwasser weer die van een deskundige (een die er trouwens géén commercieel belang bij heeft om zoiets te verklaren, waarvan je elke andere ‘deskundige’ wellicht zou kunnen verdenken!) het oordeel “niet meer te repareren” kreeg. Het zit ‘m in de motor en een reparatie daarvan zou veel duurder worden dan een nieuwe afwasmachine. Deze gaat ook alweer erg lang mee dus daar zijn we ons nu op aan het oriënteren. En daar hebben we geen vliegende haast mee.

Want oh, oh, oh, wat ís het gezellig, zo samen afwassen! Ik was af en hij droogt en onderwijl keuvelen we. Niet, dat we dat op andere momenten niet doen, hoor, maar nu dan wat extra. Ons afwasje stelt trouwens ook niks meer voor. Dat was vroeger, toen iedereen nog thuis woonde, wel anders. Een aanrecht vol, waar je toch gauw ruim ’n half uur aan bezig was.

En wat was nou ’n half uur? Denk ik nu. Maar tóen was dat elke dag een klus waar je tegenaan hikte. Wat was ik blij met m’n eerste vaatwasser! En ook nu nog ben ik blij als ik de vuile boel er in kan zetten en de keuken weer snel is opgeruimd, dus missen wil ik hem niet. Gemak dient dit mens.

Maar zoals gezegd: we hebben geen haast. Ik moet alleen niet vergeten op tijd een flesje afwasmiddel aan te schaffen. Want ik koop haast nooit Dreft. Een afwasborstel had ik nog………