Wegwijs….?

Het plan van de regering om een verhoging van de maximum snelheid toe te staan met 10 hele kilometers en dat dan maar op een paar stukken van het Nederlandse wegennet, ontmoet hier in huis slechts hoongelach. En dat klinkt mooi, hoor, dat kan ik je vertellen! “Waar het kan rijd ik al jaren 130!”, zegt mijn zoon. En ook ik heb altijd wel van opschieten gehouden, hoewel ik het tegenwoordig ietsjes rustiger aan doe. Maar als ik ergens ’n bekeuring kreeg was het vaker omdat er maar 100 gereden mocht worden en daar zat ik dan boven. Nou ja, dá’s ook ’n overtreding natuurlijk. Maar net als mijn zoon al zei: dan kón het ook.

Als ze nou eens zouden besluiten in Den Haag, ze zijn daar goed in ‘gedogen’, dat ze die paar luttele kilometers die iemand te hard rijdt gedogen en alleen de wegpiraten ver-en achtervolgen die er ’n potje van maken en dat vaak bij herhaling doen vanwege een ingeslepen gewoonte. En alles bij het oude laten verder. Dan hoeven al die borden niet vervangen, geen aanpassingen langs de weg en dat zou een hoop geld en mankracht schelen.

En dan gewoon artikel 25 van het Wegverkeersreglement toepassen, onder het kopje: gevaarlijk rijdrag. Dat andere weggebruikers in gevaar brengt. Gevaarlijk rijgedrag heeft trouwens vaak helemaal niet met snelheid te maken. Ik vind geen richting aangeven veel erger. Maar dat vind ik dan.

Ik zou het ook best aardig vinden als de Laan van Zevenhuizen, de weg, die langs onze buurt loopt, op bepaalde uren een 70-kilometerweg zou worden. Het is er soms zo rustig, dat je ongemerkt de wet overtreedt. Nee, niet altijd, als ’t kán. Dan gaat het helemaal vanzelf eigenlijk………