Taalgrens……

Er is commotie rond het woord ‘plezant’, las ik. Dat zou in geschreven teksten niet meer gebruikt moeten worden, want het is spreektaal. Vinden ze bij de Taalunie. En in Vlaanderen vervangen ze het woord ‘plezant’ steeds vaker door het oer-Nederlandse woord ‘leuk’. Daartegen is een Belg zelfs een actie begonnen. Ik vind ‘plezant’ een léuk woord. Het heeft iets gezelligs. Je denkt er meteen een Palmke bij, zal ik maar zeggen.

En er zijn toch wel meer woorden spreektaal? Woorden, die (gelukkig) ook weer verdwijnen. Taal, en spreektaal helemaal, leeft nou eenmaal. En ‘plezant’ hoort er al eeuwen helemaal bij in Belgë. Bij de volksaard zelfs. Hoewel ik erg heb moeten lachen om het bericht, dat Albert Heijn voor z’n nieuwe vestiging in Vlaanderen een woordenlijst had gemaakt, met artikelen die ze daar anders noemen dan hier. Onze vla heet daar pudding, heb ik me laten vertellen. Nou, dan zoek je je als Belg wel wezenloos natuurlijk. Dus het is eigenlijk pure service van Albert.

Maar als officiële stukken wat meer in spreektaal zouden worden geschreven zou iedereen ze begrijpen. En het lijkt me wel geinig als raadsleden een stuk van B&W toegestuurd krijgen : “Hallo Raadsluitjes, de toewijzing van grond aan die broodfabriek, als je de krant hebt gelezen weet je waar het over gaat, hebben we toch maar niet door laten gaan. Het was dus een hoop geneuzel om niks. Prettig weekend allemaal!”.

Ouwe-jongens-krentenbrood-taal, ja, helemaal als het over een broodfabriek gaat. En geneuzel is natuurlijk spreektaal. ‘Prietpraat’ staat trouwens ook in mijn woordenboek. Uitgelegd als ‘geklets’. En dat is dit ook allemaal…….plezant, hè?….