Zo nu en dan moet het even. Een rondje maken langs huizen waar we hebben gewoond. Kijken of er nog wat veranderd is en of ze d’r nog staan. We moesten gisteren in Vaassen zijn, waar we toen de kinders nog jeugdig waren zo’n negen jaar hebben gebivakkeerd. Op diverse plekken in het dorp ook nog, want we waren nogal verhuizerig in die tijd. En als we er dan tóch zijn vraagt onze zoon: “De toeristische route?”, want dat vindt ie zelf ook leuk, hoor, en die doen we dan.
We wonen ondertussen alweer ruim een kwart eeuw in Apeldoorn dus er is, net zoals hier, veel veranderd in ons oude dorp. Er zijn nieuwe wijken bijgekomen, rond het kasteel De Cannenburgh hebben ze de boel ruim gemaakt, zagen we, veel bomen gekapt en onder andere de voortuin veranderd.
Er zijn huizen en gebouwen afgebroken, verbouwd, gemoderniseerd, er zijn appartementen gekomen en qua winkelbestand hebben de Vaassenaren niet te klagen. Ze zitten vooral érg goed in de supermarkten.
Soms kom je dus stukken gazon of ander grasland tegen waarvan je denkt: “Hier stond toch vroeger iets? Wat was dat ook weer?” Mijn zoon weet zich dan nog veel te herinneren van toen hij kind was. De weggetjes naar school, naar het zwembad, (dat ze aan het verbouwen zijn omdat het een multifunctioneel sportcentrum moet worden) en waar we de hond uitlieten, die gewoon los met ons meeliep. Ook waar we veel wandelden, want we hadden bos en hei om de hoek. Maar ook de kilometers, die er later gefietst moesten worden naar de middelbare school!
De tijd heeft niet stil gestaan. Maar het bos waardoor we terugreden naar onze metropool is nog altijd hetzelfde en als ze niet álle bomen omzagen blijft dat ook zo. Is er toch nog iets zoals vanouds………
Sandra
juni 11, 2011 at 10:24pmNou, die weg naar het zwembad bij jullie vandaan? Wij gebruikten jullie tuin altijd als fietsenstalling als we gingen zwemmen :-).
Ik moest er laatst inderdaad een supermarkt zoeken, maar was de AH even kwijt, was die ook al verhuisd…
jan
juni 13, 2011 at 10:13amIk kwam laatst min of meer bij toeval in mijn geboortebuurt in Tiel. Niks meer over van de plekken waar ik in mijn jeugd speelde. Ik had er een beetke spijt van dat ik er naar toe was gereden.