Familiekring…….

We waren een dagje in Friesland. In Jubbega, om precies te zijn. Onze broer/zwager en schoonzus wonen daar zeer tot hun genoegen en hadden alle broers en zussen uitgenodigd. Om er te komen schakelden wij de in onze auto aanwezige ‘wegwijsdame’ in, want we zijn er nog niet zo vaak geweest.

Mijn echtgenoot sprak haar toe, maar het leek of ze nog nooit van d’r leven van Jubbega had gehoord en noemde alle gehuchten van Nederland die met “Ju” begonnen en daar hadden wíj dan weer nooit van gehoord. Tenslotte zei kloris: “Probeer jij het eens, misschien luistert ze naar jou wel!”

Nou, en dat was ook zo. Door mijn welgevooisde sympathieke timbre snapte ze eindelijk waar we naar toe wilden. Het eerste stuk wisten we zo wel, maar eenmaal in Friesland moesten we het Sjaakelien (ze heet zo, omdat in de vorige auto een mannenstem zat, die door onze zoon Sjaak werd genoemd) even vragen.

Ik heb toen kennelijk de toeristische optie gekozen, want we werden vanaf de snelweg door prachtige landelijke dreven gevoerd, overal groen, maar het uiteindelijke reisdoel: Jubbega/Jobbegea werd het toch keurig. We kwamen ‘te plak’.

We hadden een heel gezellige dag met iedereen zo bij elkaar. Er was uitgebreid op ons gerekend waar het de inwendige mens betrof en we hebben heerlijk bijgekletst. Je ontmoet elkaar niet zo heel vaak, je belt met verjaardagen en zo, maar elkaar echt weer eens zién is toch het leukste. De temperatuur was ook in Friesland zeer aangenaam en tussen de buitjes door zijn we veel buiten geweest. Op de terugweg naar huis werden de buitjes trouwens volwassen hoosbuien, dus de auto, die net door de wasstraat was geweest, had een déjà vu.

En jongens, ik weet als eenvoudige Hollander weer hoe onvervalst Fries ook alweer klinkt …….!