Onze op één na jongste kleinzoon vierde vandaag z’n negende verjaardag. Die had ie vrijdag, toen hij écht jarig was, al gevierd toen hij bij z’n vader en zijn bonusmoeder was. (Dat laatste woord hoorde ik van de week in een televisieprogramma en dat vind ik nou ’n léuk woord. Veel leuker dan ‘stiefmoeder’of zo.) Om twee feestjes te hebben als je jarig bent heeft natuurlijk wel wat. En gelukkig kunnen de ouders, of ze nou echt zijn of bonus, goed met elkaar overweg.
Gistermiddag had ik met mijn dochter al het familiecadeau gehaald voor Joost, want hij wilde graag een hamster. En ’n hamster is nog tot daar aan toe, maar wat er allemaal bijkomt, zeg! Om te beginnen zijn onderkomen met slaaphuisje, het onmisbare molentje voor z’n conditie, speeltjes, bodembedekking, wat hooi en spul waar het beestje zelf een nest mee kan maken, ’n drinkflesje en voer natuurlijk. Het was nog ’n heel gedoe voordat we alles bij elkaar hadden, vooral als je er niet echt verstand van hebt. Maar er is ook veel onzin te koop, waar een hamster helemaal niet op zit te wachten.
We hadden een Russische dwerghamster, want die vonden we zelf erg leuk. Joost ook en hij noemt ‘m Harry. Nee, geen Igor of Boris. Gewoon Harry, dat had hij al lang van tevoren bedacht en daar week hij, ondanks de Russische roots van zijn hamster, niet van af.
Alleen, weet je wat het is met hamsters: het zijn overdagslapers. Vanmiddag liet hij zich na enig aandringen even zien, zodat iedereen weet hoe hij eruitziet, maar daarna trok hij zich weer terug in het slaaphuis. Maar ’t is een schatje.
Bij het afrekenen gisteren bij Intratuin, waar we hem haalden, zei het kassameisje dat we ’n week garantie op ‘m hadden. Mocht hij op niet verklaarbare wijze in ongerede geraken, dan mochten we bellen. Garantie op ’n dier. Nou, daar hoef je bij de aanschaf van een mens niet op te rekenen……..