Stemmen is best een vrolijke bezigheid. Tenminste in de buurtschool waar wij altijd verwacht worden. Het was er gezellig. De drie mensen die de bezetting van het stembureau vormen zijn oude bekenden, want die zitten er altijd. Toen ik netjes vroeg , zoals ik altijd doe, of ik mijn man mocht helpen bij het kiezen ( nou ja, het rondje rood maken, want kiezen kan hij geheel zelfstandig) zei de voorzitter : “Natuurlijk! Dat had u niet hoeven vragen.” Waaruit blijkt dat ook wij bekenden zijn en nog oude ook.
De opkomst was tot dan toe erg goed, zeiden ze. In de krant stond vanmorgen trouwens, dat Apeldoorn altijd een afspiegeling vormt van hoe het landelijk gaat qua stemgedrag. Dat was in het verleden nogal eens gebleken en daarom zit de NOS vanaf vanmorgen half acht tot vanavond acht uur in Apeldoorn om verslag te doen van de ontwikkelingen. De diversiteit in onze bevolking is, denk ik, ook nogal overzichtelijk. Geen concentraties van grote groepen van dezelfde soort, zal ik maar zeggen. Als je het grijs in de diverse zorgcentra niet meerekent.
Ik ben deze keer wel behoorlijk benieuwd. Wij hebben weer gestemd zoals we al meer dan 50 jaar doen. Hetzelfde dus. Je moet maar een beetje vertrouwen hebben in die kale kop. Het is wel een intelligent kaal hoofd. Hoewel ik niet zo van ‘expres kaal’ hou, mag je natuurlijk niet afgaan op het uiterlijk van zo’n hoofd, maar meer op de inhoud. En blonderen doe ik zelf ook dus tja….Het wordt sowieso afwachten.
Nou, omdat we toch met kiezen bezig waren, gingen we naar de mondhygiënist. Een man met een mooie kop met haar. Bij hem weet je precies wat ie gaat doen en hoeveel je aan ‘m kwijt bent……