Your overseas correspondent reports:….

We spreken zoveel Engels elke dag, omdat de partner van mijn zus dat verstaat en het natuurlijk onbeleefd zou zijn om hem op een taalkundig eiland te zetten, dat mijn verslagjes ietwat doorspekt zullen zijn met Engelse woorden. Maar dat vind ik eigenlijk wel sfeer verhogend. Het leuke is, dat iedereen ons de taal erg goed vindt spreken, terwijl je zelf vaak denkt dat je uiteraard je best doet, maar het toch maar behelpen is voor toehoorders. Ik ben meneer Van der Knoop dan ook erg dankbaar, die mij e.e.a. toch aardig heeft bijgebracht lang, zeer lang geleden.

Hij bracht toffees mee, waarvan je er een onder je tong moest leggen om de ‘th’ goed te leren zeggen en hij was de man die zei: “Engels wordt uitgesproken zoals het er niet staat.” Nou, dan kijk je toch nergens meer gek tegenaan? Wat Engels betreft dan.

Gisteren waren we in the Manor van de country club hier. De bewoners noemen die club gewoon the village. Het was happy hour gisteren. Okay, dan gaan mensen met een drankje bij elkaar zitten en dat is best gezellig, hoor. De gemiddelde leeftijd is aardig hoog en dat is even wennen als je zelf thuis de enige bejaarden bent. Maar er stond een mooie witte vleugel en er werd enig entertainment verwacht van mij. Nou, als er een mooi instrument in de buurt is, het moet er wel een met toetsen zijn uiteraard, dan wil ik wel eens mijn best doen. Er werd nooit op de vleugel gespeeld, wat op zich zonder meer een schande is natuurlijk.

De dame van het management kwam langs om te zeggen dat het zo gezellig klonk, want ik kan me ontpoppen als de eerste de beste barpianist als ik het op mijn heupen krijg. Ze zei, dat er nog wel een huis voor ons te koop was, we zijn welkom! Maar, zoals ik eerder vertelde, ons wereldje is het niet. Deze mensen hebben geen last van armoede. Wij ook niet, maar toch anders. Voor een maand is dit de meest perfecte plek van de wereld, dat wel!

Vandaag hebben we een rustig dagje gehouden. Mijn zus heeft gisteren een nieuwe gitaar gekocht en haar zwager, mijn Kloris dus, gaat haar helpen haar een beetje verloren gegane vaardigheden weer wat op te krikken. Dat moet kunnen in die paar weken. Verder is het up to her.

Morgen gaan we volgens het plan naar Noosa met, naar men zegt, een straat Hastingstreet waar ‘je geweest moet zijn’. Nou dat ga we dan wel controleren. Nog even een nieuwtje: we hebben vandaag voor het eerst van ons leven oesters gegeten! Dat moet nog maar een keer. Daarna volgt pas mijn commentaar. Het is anders dan anders en boerenkool is ook lekker……..