Straatwaarde…..

Ze zijn hier in Apeldoorn de Zutphensestraat aan het verbreden. Vanaf die kant was de toegang tot onze stad wat krapjes. Bomen gekapt, bewonersoverleg, dat is allemaal achter de rug en men is druk aan het werk. Nu het asfalt wordt verwijderd blijken er over een kilometer lengte allemaal “waaltjes” onder  te liggen. Oude straatstenen, waarvan ze zeggen dat ze goud waard zijn. Ze worden bij opbod verkocht door de BAM, die de verbreding van het wegdek onder handen heeft. Er zijn diverse bestratingsbedrijven die belangstelling hebben voor de stenen. De directeur van één van die bedrijven wist nog niet wat ie ging doen, want “hij moest er wel wat aan verdienen.”

Dat deed me ineens denken aan een stratenmaker, die we ooit op ons werk in revalidatie hadden, omdat hij blind was geworden. Zijn zoons waren in zijn kniesporen getreden dus zijn bedrijf ging wel door, maar vader zorgde zelfs terwijl hij bij ons bezig was voor de meeste transacties. Toen Amsterdam allerlei bejaarde straten ging renoveren, jaren geleden, hij kwam uit die buurt, kwam er ook zo het een en ander tevoorschijn aan antieke straatstenen. Daar werd pa van op de hoogte gehouden .

Die pleegde een paar telefoontjes, kocht de ouwe straatstenen op en verkocht ze vaak dezelfde dag nog door aan een meestal welgesteld persoon, die de oprit naar zijn villa dolgraag wilde beleggen met antiek. Die moest dan wel zelf de zaak laten weghalen, want dat was niet bij de prijs inbegrepen. Gouden handel dus in soms tien minuten werk. Wij hebben wel eens gedacht dat we in de verkeerde business zaten met dat revalidatiegedoe.

Alleen had onze cliënt graag zijn zicht weer teruggehad, maar zoiets is dan toch weer niet te betalen…..

…bejaard is veel waard…