Schoonmoeders…..

Wat is dat toch met schoonmoeders? Ik hoorde in de auto, op Veronica of zo, in een programma  zo’n paar van die jonge presentatoren de mensen, die waarschijnlijk met de Kerst op bezoek ‘móesten’ bij hun schoonmoeder, hevig beklagen. Dat zou wel het vreselijkste zijn dat hen tijdens zulke dagen zou kunnen overkomen. Schoonmoedermoppen zijn bij die jongens trouwens ook zeer populair!

Ik ben er zelf een. ’n Schoonmoeder. En ik heb een schat van een schoonzoon, waar ik het uitstekend mee kan vinden. Mijn dochter gelukkig ook en dat scheelt een slok op ’n borrel natuurlijk. We zien elkaar regelmatig, mijn aangewaaide zoon en ik, maar ook weer niet al te vaak. En misschien is dat wel het geheim, ondanks dat we maar ’n paar kilometer van elkaar wonen. Als we elkaar dan zien is het altijd leuk.

We hebben wel aan elkaar moeten wennen natuurlijk destijds. Maar onze dochter was heel blij met ‘m, we hadden vertrouwen in haar smaak en oordeel, dus dat heeft niks met ónze familiegebonden relatie te maken. Met ’n nieuwe collega op je werk heb je dat ook wel es. Even de kat uit de boom kijken. Nou, die kat en in dit geval de kater was toen al snel veilig geland, hoor!

De Tweede Kerstdag komt onze oudste dochter bij ons met haar jongens, want hun man, vader en dus onze schoonzoon moet werken. Dat is best jammer, maar het is niet anders. Na deze schoonmoederlijke ontboezeming ga ik even het kersttafelkleed strijken. Daar zitten een paar rare vouwen in, na een jaar liggen in de kast. Dat moet wel even gladgestreken, net zoals ze dat maar eens in de verhouding met sommige schoonmoeders moeten doen, die schoonzonen en/of schoondochters. Moet oma wel meewerken natuurlijk.  Maar dan raken we dat ongunstige imago ook eens ’n beetje kwijt!

Ik wens iedereen een gezellig, veilig en vreedzaam samenzijn, deze Kerst. Dat hebben we wel nodig met z’n allen. De wensen voor het nieuwe jaar bewaar ik nog even. Alles op z’n tijd…..

…..ik kan d’r niks aan doen, maar dit vind ik dan wel weer erg geestig…..!