Woordkeus…..

Gistermiddag waren we aanwezig bij de begrafenis van onze vorige week gestorven vriendin/collega. Dat was een trieste aangelegenheid. Dat is een begrafenis over het algemeen altijd uiteraard, maar waarom moest het nou zó koud zijn, zó regenen en zó waaien? De voorafgaande eucharistieviering was sfeervol in de Onze Lieve Vrouwekerk, die wij nog steeds Mariakerk noemen en die in het centrum van Apeldoorn is. Maar begraven werd ze bij de Theresiakerk. Dat is een kerk, die bij ons in de buurt is en waar het kleine kerkhof nog ‘ouderwets’ naast de parochiekerk ligt. Dat kom je in een stad niet vaak meer tegen. Het had gewoon mooi zonnig weer moeten zijn of in ieder geval droog en niet zulk ongelooflijk rotweer. Dat hadden onze vriendin en haar familie niet verdiend.

Toen we aankwamen regende het zo hard, dat iedereen een beetje beschutting zocht in een bijgebouwtje van de kerk, waar ladders stonden en gereedschap van de doodgravers. Daarvan liep er een rond, die het eigenlijk maar niks vond, dat we daar schuilden. Op een gegeven moment sommeerde hij iedereen naar buiten, want ( zo zei hij het, écht waar, letterlijk!) “het lijk komt er aan”. Niet: ‘de overledene”of ‘de rouwstoet’, nee : ‘ het lijk’. Zo praat een doodgraver dus over zijn werkverschaffer. Ik was al triest door de gebeurtenis en over het weer, maar deze uitspraak deed de deur dicht. Geen respect voor de doden, die man.

En hij had gelijk natuurlijk, want wat bén je nou helemaal als je eenmaal dood bent. Maar ik weet wel: als het weer zo slecht is als ik zover ben  ( en als het aan mij ligt kan dat nog wel eens behoorlijk lang duren, hoor!) dan zal niemand daar last van hebben. Ik krijg een warm afscheid, zonder dat er gegraven hoeft  te worden. Een comfortabel idee…..

.....zulk weer had het dus moeten zijn.....

…..zulk weer had het dus moeten zijn…..

 

3 reacties op “Woordkeus…..

  1. jan

    december 13, 2014 at 12:26pm

    Die mannen praten nou eenmaal over “het lijk”. Zoals ik mijzelf dagelijks gelukkig prijs dat er geen vreemden op de redactie van onze omroep zijn als sommige collega’s openlijk op een saaie vrijdagmiddag roepen dat ze verlangen naar het vrijdagmiddag lijk. Om nog maar te zwijgen van collega’s die roepen dat een bepaalde kop op internet ranziger moet omdat het bericht dan beter wordt gelezen. Er zijn er ook die het steevast over dooien bij een ongeluk hebben. Ik zal er nooit aan wennen.
    Neemt niet weg dat zo’n zwarte kraai (sorry, doodgraver) in de buurt van nabestaanden best op z’n woorden mag passen.

  2. Wieneke

    december 14, 2014 at 6:58pm

    Zo, die meneer was even fatsoenlijk bezig. Wat een bliep, zeg.

  3. Karin

    december 17, 2014 at 10:57am

    Wat een naar tiep. Je zou hem haast toewensen dat hij zelf binnen afzienbare tijd… oh nee, zoiets hoor je ook niet te zeggen.
    Maar het maakt het allemaal wel verdrietiger. Xx

Laat een reactie achter op Wieneke Reactie annuleren

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)