Mijn zus belde vanmorgen uit Australië voor ’n verlaat nieuwjaarswensje. Het jaar is per slot van rekening alweer bijna een week oud! De tijd gaat zo hard. Nog even en het is zomer.
Bij mijn zus is het dat al. Het was bij haar in Queensland 30 graden en bij haar zoon in Melbourne zelfs 41. Ik bedoel maar. Bij onze neef in de buurt hebben ze grote bosbranden. Niet direct dichtbij hem, maar iedereen is alert en kijkt zijn watervoorraad na. Volgens mijn neef helpt dat niet echt áls er iets zou gebeuren, want hij heeft een watertank die een ramp niet zou kunnen voorkomen vanwege de afmeting ervan. Van die tank dus. Nou zijn ze wel iets gewend daar, maar onrustig is het wel. Mijn zus belt haar zoon dan ook wat vaker dan anders.
Vorig jaar om deze tijd waren we druk bezig ons voor te bereiden op onze reis naar Australië. En op de terugweg, ’n maandje later, vlogen we op de weg terug naar huis nog onbezorgd over Oekraïne. Dat zoiets alweer bijna een jaar geleden is! En wat is er in het jaar daarna niet allemaal gebeurd, ongelooflijk. Tijd…..ffffft!…….