Tijdens onze vakantie in Cornwall waren we in een tinmijn. Ooit in gebruik, maar nu een verlaten donkere, ruige omgeving, waar je niet echt vrolijk van wordt. De vrijwilligers die ons rondleidden vertelden over hoe het spul naar boven gehaald werd, maar ook over de mensonterende en gevaarlijke omstandigheden waaronder de mensen destijds moesten werken en dat maakte de verhalen interessant, ook sociaal gezien, maar wel extra dramatisch.
Dat er dan iemand is, die voor zo’n oud raampje een bloeiend plantje neerzet, vond ik eigenlijk wel mooi…..
Paul
augustus 3, 2015 at 1:29pmPrachtig inderdaad. Ik heb dezelfde verhalen gehoord over de kopermijnen in Zweden. Ik vond alle verhalen over de werkomstandigheden, terwijl je zelf diep onder de grond zat, erg beklemmend.