Wij zijn trouwe bezoekers van de ‘retourette’ in ons winkelcentrum. We dumpen ook wel eens ergens anders, dat ligt er maar aan welke supermarkt de juiste aanbiedingen heeft. Maar bij ons afvalpunt kun je van alles kwijt. Ook kleding. Wij brengen dat meestal naar een container elders, die beheerd wordt door het Leger des Heils. Dat komt ook doordat het spul in ’n dergelijke container er minder makkelijk uitgehaald kan worden. Dat voelt vertrouwder: je jas, die eigenlijk nog best wat jaren had meegekund als je er niet op uitgekeken zou zijn, waar het Leger dan een goeie en nuttige bestemming aan geeft. Hoop je dan.
Bij de retourette wordt de kleding, die mensen wegdoen, verzameld in grijze afvalcontainers, die de Jumbo-jongens bij elkaar buiten zetten als ze vol zijn. Ze zullen dan later op de dag wel worden opgehaald, denk ik, dat heb ik nooit gezien, maar wat ik wel heb gezien is, dat elke dag mannen (en het zijn steeds dezelfde) in die bakken duiken, er kleren uithalen, die ze al wapperend op bruikbaarheid controleren om ze na goedkeuring in van die grote blauwe zakken te stoppen en mee te nemen. Een beetje ’n vreemd circuit, vind ik.
Ik vermoed namelijk, dat het handelaars zijn, die ontdekt hebben hoe makkelijk ze bij die bakken aan spullen kunnen komen die geld op kunnen leveren. Het zijn mannen, die ‘niet van hier’ zijn, dus misschien ben ik een vervelende ouwe zeur en lijkt ’t of ik mensen, die wellicht de hele dag niks te doen hebben in een asielopvang of zo, alleen iets van bed, bad en brood te verteren hebben, geen lucratief tijdverdrijf gun. Maar het is ’n gevoel. En een naar gezicht ook, zoiets zou niet nodig moeten zijn, dat armoedige gegraai in onze afgedankte zooi. Maar het kan ook geraffineerder in elkaar zitten, hoor, daar ben ik me van bewust…..