Sportief gezien is die Tom Dumoulin natuurlijk een held. Vorig jaar kreeg ie die status al min of meer, toen hij in ons eigen Apeldoorn op de eerste dag van de Giro d’Italia de tijdrit won. Ik mag ‘m wel, zoals hij reageert op iedereen, die hem van alles aan wil praten. Hij doet zijn eigen ding en dat doet hij goed. Dat blijkt. De eerste Nederlander die de Giro wint! Ga d’r maar aan staan!
Maar….Marianne Vos, de heldin van de Olympische Spelen in Londen, (poeh, wat was dat spannend toen!) won de Giro al drie keer! ’n Néderlandse vrouw, als ik me niet vergis. Ja, wel een vróuw in de ‘vrouwenversie’ van de Giro natuurlijk. Dat scheelt in belangrijkheid volgens de mannen. Als je ‘m drie keer wint als eerste Nederlandse in 2011, in 2012 nog es en het in 2014 nog eens dunnetjes over doet, terwijl Anna van der Breggen dat in 2015 voor elkaar kreeg, dan kun je wel goed fietsen, lijkt me. Mag wel eens gezegd worden. Samen met al die vrouwen die dagelijks hun kindertjes veilig naar school brengen op de fiets. Ja, dat is ’n ander soort fietsen, maar niet minder gevaarlijk.
Tom is de held, een leuke held, daar hoor je mij niet over klagen. Maar er bestaan dus ook fietsende heldinnen…..!