…..waren nog zoals we ze verlieten twee weken geleden en dat is altijd een prettige constatering na een vakantie. De tuin was hier en daar wat uitbundig bezig geweest, maar dat het ook hier veel heeft geregend was te zien. Onze buurvrouw had maar één keer water hoeven geven, zei ze. Onze kamerplanten logeren altijd bij haar en hebben het daar waarschijnlijk goed, zo niet beter zelfs, dan bij mij.

Wij waren weer in Engeland en ook daar was het weer wisselend, maar we hebben ook best veel zon gehad. En er was sport op de tv voor als het regende. We hadden vier mannen bij ons, die zeer voetbalminnend zijn, zowel actief als passief, en vrouwenvoetbal, tja, wat moesten ze daar nou mee. Ze hebben veel wedstrijden gevolgd (met commentaar uiteraard) en FC Utrecht tegen de Polen was ook belangrijk en liep gelukkig goed af. En het fietsen natuurlijk, ook leuk.

Verder veel gewandeld en over rare paden moeten klimmen. Opa en oma konden aardig meekomen, hoor. Viel niet tegen. We waren in Cornwall dus de zee was zeer aanwezig, kerk en kathedraal ook voor de devotie, Lands End moet je geweest zijn natuurlijk, we wilden naar Port Isaac, waar ze de serie “Doc Martin” opnemen, maar het is hoogseizoen (omdat we met scholieren op stap zijn hebben we niet het voordeel van de relatieve rust tijdens het voorseizoen als wij meestal deze kant op gaan) en alle parkeerplaatsen waren bezet. Dat kwam nogal eens voor.

Tijdens het rondrijden en dan weer op weg naar ons vakantieparadijs, wat is het er toch mooi, hebben we alle supermarktketens gehad. Ze hebben d’r nogal wat daar en het kan allemaal uit kennelijk. Wat opvalt is dat ze de nadruk leggen op het feit, dat er van alles real British is. Meat, strawberries, eggs, patatoes, flowers. Of dat alvast vanwege de Brexit is… Hoewel, hier zeggen ze ook : Hollandse aardbeien. Ook geen Spaanse import.

Iets anders dat opvalt is, dat als je een toilet nodig hebt je dat het best kunt regelen bij een supermarkt. De customertoiletten zijn daar superschoon. Worden elk uur schoongemaakt en via een overzichtje aan de muur met de tijd waarop kun je zelfs zien of dat is gebeurd. Paraaf van de cleaner erbij. Keurig. Dat is on the continent en elders in Engeland ook wel nogal eens anders.

Onze dochter met haar jongens hebben naast ons houten huisje geslapen in een, speciaal voor de Dutchies door onze gastheer aangeschafte, knaloranje tent. Hoewel de buien soms zo hevig waren, dat er wel eens wat doorlekte, ging dat prima. De Fowey, onze rivier voorlangs, ruiste ze wel in slaap. Het was leuk, dat we nu eens met wat meer mensen van onze familie hier waren. Ze hebben nu kunnen zien waarom we hier graag komen. Ruimte om te voetballen, waarbij de bal nogal eens met gevaar voor een nat eigen leven uit de snel stromende rivier gehaald moest worden, een tennisbaan waar ze gebruik van konden maken en een enorme tuin waar je doorheen kon wandelen met prachtige plekken, waar je op een bankje kunt zitten. Om te mediteren zelfs, hoewel ik daar nou niet direct van ben. Moet je voor in de wieg gelegd zijn, maar het kan daar zomaar.

We hebben ook nog een competitie Smite gespeeld. Dat is een soort kegelspel, dat onze huurbaas wereldwijd uitbrengt met zijn bedrijf. The Netherlands tegen Cornwall. Zij hadden de wereldkampioen in hun gelederen dus er is verloren, maar het was hartstikke gezellig op die toevallig zeer zonnige dag. Bier, wijn, cakes en allerlei andere snaaierij als versiering. Ik heb Pimms gedronken met vruchten erin, waar ik zeer rozig van werd. 14% alcohol hoorde in later! Ik leef nog.

We zijn een avond vroeger weer richting huis vertrokken, omdat de Eurotunnel liet weten, dat we op zaterdag de drukste trein hadden geboekt en wel een paar uur zouden moeten wachten voor we door konden. Dat leek ons niks, dus elk nadeel hep se voordeel, we konden ondanks ook toen wel drukte ’s avonds laat mee tegen wat extra euro’s. Bij Londen wat fileachtig gedoe, in Nederland in Brabant wat langduriger gedoe vanwege een ongeluk, waarvoor ze de weg opnieuw moesten asfalteren door een brand. Maar om 5 uur ’s nachts waren we thuis.

We zijn weer helemaal bijgeslapen en gaan nu met alle foto’s aan de gang. Het was een erg leuke vakantie…..!

Heel Apeldoorn ligt overhoop. Overal grote zandhopen langs de straten doordat er gas- en waterleidingen moeten worden vervangen. Er zijn wegens waterleidingbreuken ook plotseling dramatisch grote gaten in een weg en zelfs midden in een winkelcentrum gevallen, dus je kunt niet zeggen dat die vernieuwing niet nodig is. Komt allemaal wel weer goed, maar toch.

Maar dat gegraaf met die grote zandhopen overal heeft wel tot gevolg dat het verkeer er behoorlijk last van heeft. De trottoirs liggen open dus er lopen mensen op de rijweg en die graafmachines vragen nogal wat ruimte. Meestal is er maar één smal wegdeel voor de auto’s. Lastig, maar best te doen als iedereen even oplet.

Het verhaal, dat ik gisteren hoorde van iemand, speelde niet in Apeldoorn, daar wonen natuurlijk alleen maar heel tolerante, aardige mensen, maar het zou me niet verbazen dat daar misschien, heel misschien toch iemand tussen zou zitten, die….nou ja, ik vertel verder. De automobiliste van het verhaal reed, in een door werkzaamheden versmalde straat, op de voor haar ‘verkeerde’ weghelft. Kwam zo uit. Er kwam haar een lesauto tegemoet , zonder leerling trouwens, die zover doorreed, dat ze er niet langs kon.

De man in de lesauto reed niet even wat achteruit om haar door te laten en ging, met z’n elleboog op het stuur met een verveeld gezicht, allerlei andere dingen zitten doen in de auto. Het was kennelijk de bedoeling, dat onze vertelster het hele end weer achteruit moest waar de versmalling begon. Dat was ze begrijpelijkerwijs niét van plan. We kennen d’r, dat hadden we niet anders verwacht. De situatie veranderde niet en duurde voort.

Tenslotte stapte ze dus maar uit, liep naar die auto en de man draaide zijn raampje naar beneden. “Zou u even iets achteruit kunnen rijden, zodat ik er langs kan? Ik heb u niet tijdig gezien aan het begin van de straat”, zei ze min of meer vriendelijk. “Opfriscursusje nodig?” vroeg de eikel sarcastisch.( De chauffeuse over wie we het hebben is toevallig gezegend met een grijs kapsel.) Hij reed inderdaad ‘iets’ achteruit en onze ervaren rijdster, die niet bang is voor weinig ruimte in het verkeer, kon er langs.

Toen ze het verhaal vertelde baalde ze nog steeds van het feit, dat ze de man niet gevraagd had of ie ’n opfriscursusje “sociale vaardigheden” kon gebruiken en ’n fotootje van het rijschoolbord boven op zijn auto was ook wel aardig geweest voor op Facebook of zo. Maar ze is zelf nou eenmaal sociaal erg vaardig. Hij boft maar weer, die man…..