Voor de eerste keer in ons jarenlange samenzijn hebben mijn kloris en ik op verschillende lijsten gestemd gisteren. Hij op 5 en ik op 6. ’t Scheelt maar één nummertje, maar toch….. Wij mogen altijd met z’n tweeën het kieshokje in vanwege het feit, dat hij als ie ’t zelf zou doen, dat rooie rondje invullen, misschien wel op mijn keuze, in dit geval dus op de lijst d’r vlak naast, zou uitkomen en dat kan natuurlijk niet. Ik ben een heel eerlijk persoon dus maak ik voor hem altijd zijn gewenste kandidaat blij. Altijd van dezelfde partij, want hij is een trouwe ziel. Hij zegt, dat je je voetbalclub ook niet moet laten zakken als het tijdelijk eens wat slechter gaat. Ze moeten van hem natuurlijk wél allemaal hun best blijven doen.
Daar ben ik het in principe wel mee eens, maar dat trouwezielgevoel was bij mij even een straatje om. Dat komt ook doordat het deze keer gemeenteraadsverkiezingen waren. Dat is toch iets dat je directer aangaat. Ik vind toch al dat die ‘landelijke’ jongens en meisjes zich daar eens wat minder mee zouden moeten bemoeien. We zijn hier al platte-landelijk genoeg. Daarom heb ik “lokaal” gestemd en niet op een partij, die in Den Haag nogal veel partijbelangen heeft. Simpel gedacht waarschijnlijk, maar als er landelijk gestemd moet worden zie ik wel weer.
Ik heb me die sleepwet even moeten laten uitleggen, maar daar zijn we uiteraard tegen. Geen discussie over, na wat ik gehoord heb. Het schijnt dat er in deze regio, volgens de krant dan, veel voorstemmers waren. Democratisch land, dus dat mag. Maar wij waren eensgezind tegen. Toch nog iets gezamenlijks, hè? Voel ik me niet zó ontrouw…..
…..handige Apeldoornse wegwijzer inclusief stemadvies…..