Ja, het is inmiddels 2 april, dat weet ik, maar gisteren was onze schoonzoon jarig. Dat we niet naar hem toe konden om hem te feliciteren en persoonlijk een cadeautje te overhandigen was natuurlijk erg ongezellig en ongebruikelijk, maar het was niet anders.
We kwamen op het idee om Gall & Gall te vragen of ze ook iets konden bezorgen. Nou, dat kon. Dat doen ze dan wel via Post.NL en niet zelf. Dat maakte ons niet uit als het maar wel op tijd bij de jarige terecht kwam. Dat werd geregeld en keurig, hoor. We kregen zelfs een track en trace-bericht, waar het ‘pakket’ zich bevond. En hoe laat het bezorgd zou worden. Dat was pas ’s avonds. Overdag hadden we ‘m natuurlijk al via de app gefeliciteerd. Maar hij had nachtdienst gehad dus lag ie te slapen. Dat kan ook als je jarig bent.
Onze dochter appte, dat ze ons even kwam bekijken. Op afstand, ze wilde niet binnen komen, maar legde wel twee bossen tulpen en narcissen op de tuintafel. “Ik wou jullie gewoon even zién!” zei ze. Ik heb wel even met haar gepraat in de tuin. We zijn allemaal voorzichtig. Zij heeft twee grote jongens thuis, die op hun kamers zitten, een slapende man dus wat kan er gebeuren. Het was leuk om haar even te zien. “’n Rare verjaardag”, zei ze. Anders gaan ze uit eten als er iets te vieren valt, maar daar komt nou niks van.
Nou, ’s avonds kregen we een foto gestuurd van een blije man, die zeer tevreden was met z’n mooie whiskey ! Door het late uur had ie daar niet op gerekend. Als je op 1 april jarig bent, kun je de raarste moppen verwachten. Maar die van ons vond hij dus geslaagd.
Zijn collega’s hadden trouwens ’s nachts “Lang zal ie leven” voor ‘m gezongen. Toch een mooi lied in deze kommervolle tijden…..!