Onze zoon zag vanuit zijn kantoor de burgemeester ( met ambtsketen !) zijn auto parkeren naast de onze. Hij stapte uit, had bloemen bij zich en liep tussen onze huizen door naar de voordeur van de “gelukspoppetje-familie”, waarover ik al eerder schreef.
Onze buurman, lazen we in de krant, heeft een lintje gekregen! Waarschijnlijk niet al opgespeld, want zo dichtbij mag ook een burgemeester niet komen natuurlijk, maar het was omdat hij al 23 jaar verbonden is aan de vrijwillige brandweer. Hij is daar hoofdbrandwacht en nu dus Lid in de Orde van Oranje-Nassau.
Daar feliciteren we hem natuurlijk mee. Met de lintjesregen hebben we niet zoveel, maar het is best goed als mensen worden beloond voor hun meestal vrijwillige inzet voor de gemeenschap. Dat zoiets ook eens wordt gezien. Van ons had ie ook wel Ridder mogen worden, maar we hebben hier in de buurt al genoeg ridders zonder lintje, dus da’s niet zo erg. Hij is eigenlijk ook nog veel te jong voor het Ridderschap, dat zijn vaak ouwe knarren. Dat komt dus nog wel.
En onze dochter heeft ons toepasselijk voorzien van oranje tompoezen! Er lag trouwens in onze voortuin gisteren een zwart-witte poes te pitten. Zag er zo schattig uit, we hebben hem niet weggejaagd en hij zal ook wel geen Tom heten…..