…..zal dit jaar heel anders zijn. Maar we maken er het beste van. Daarom wens ik iedereen warmte en gezelligheid en voor het jaar 2021 een beter jaar dan het vorige. Ook heel anders, maar vast wel goed. En lente wordt het vanzelf! Bij ons winkelcentrum staat nu een prunus (ik denk tenminste dat hij zo heet) in bloei, helemaal roze. Die is alvast optimistisch……!

Mijn kerstkaartenbusiness loopt in de soep dit jaar. Ik heb altijd gevonden dat je zoiets niet digitaal moest regelen, maar iedereen per post de beste wensen voor een gezellige kersttijd en vooral een zeer gelukkig en gezond nieuw jaar moest doen toekomen.

Maar ik kom wat kaarten tekort, of ze zijn door hun afbeelding te kinderachtig voor onze doelgroep: beertjes d’r op, kerstbomen met veel cadeaus en verheugde kindertjes, aan de maat zijnde kerstmannen en meer van dergelijke plaatjes. Die ik kennelijk altijd al niks vond, want ik heb ze nooit verstuurd. Vervelend is, dat ik zo’n hekel heb aan Hallmark, die me het hele jaar aan de kaartenverstuur wil hebben. Logisch, want dat is hún business uiteraard. Maar wij bellen liever.

Dat kan nu ook natuurlijk, maar ik vind het zelf enig om kerstkaarten te krijgen, dat is nou eenmaal zo. Maar reken niet op mij dit jaar, want het wordt mondjesmaat. Ik zal wel vrolijke bloemenkaarten gaan versturen, daar heb ik er veel van, want het wordt wel weer lente volgend jaar! Zo werkt dat in de natuur. Staat nu wel gek misschien tussen de kerstkaarten die je nog ontvangt, maar daar zit ik dan niet mee.

Kerstzegels heb ik ook niet dit jaar. Niet erg, want dan komen de kinderpostzegels ook eens ’n keer op. Brieven schrijven komt er ook niet meer zo van tegenwoordig…..

Ja, vroeger zette je je kind onbezorgd op schoot bij een (meestal) onbekende verklede oudere man, die door een warenhuis of supermarkt was besteld om als Sinterklaas te fungeren.

Sommige van die mannen verhuurden zich als zodanig, maar soms was het gewoon iemand van de expeditie of de chef van de groenteafdeling en was de jongen van de lege flessen ineens zijn geschminkte knecht. Iedereen vond dat best leuk.

Zo kom ik aan bijgaande foto van onze jongste dochter, want die werd gemaakt in de supermarkt. Zal wel bij aankoop van het een of ander geweest zijn of mijn eindbedrag op de kassabon was hoog genoeg.

Er kon geen lachje af bij onze Ingrid. ( Bij Sinterklaas trouwens ook niet, want ze was kind nummer zoveel waarschijnlijk !) Maar onder de indruk was ze wel. Ik weet eigenlijk niet meer of ze toen nog gelovig was, maar dat zal wel, anders laat je je niet zo neerzetten.

Zij helemaal niet, want zij was op jeugdige leeftijd al een kind dat zei: “Ik ben baas van mezelf !” Wij vonden dat wel wat hebben, maar mijn moeder zei destijds, dat we nog heel wat zouden beleven met dat kind. Leuk toch?

Maar wij hebben gezellige en leuke sinterklaastijden beleefd met onze kinderen, maar ze zijn wel voorbij. Voor alles is een tijd. Die tijd is voor de huidige kleuters anders dan voor die van ons vroeger. En dat vind ik wel jammer voor ze. Maar het is wel 5 december ! Gezellige avond…..!

Tja, het enige dat alsmaar doorgaat is de tijd. Gisteren was ik dan ook jarig, dat hou je niet tegen. En vandaag is het alweer december. De feestmaand, zeggen ze. Maar feesten houden is nou net wat niet is toegestaan. Met veel mensen tegelijk dan. Die krijgen allemaal een boete. Feesten mag niet.

Nou, ik deed het gisteren zonder boetes. En ik voelde me evengoed best feestelijk. De visite kwam ‘gespreid’ . De avond tevoren twee, de volgende ochtend drie, ’s middags de buurvrouw in haar eentje. Heel veel telefonisch bezoek. En ik kon met allemaal uitgebreid bijpraten. Dat is dus het voordeel van gespreid.

Niet de hele familie tegelijk, dat is jammer natuurlijk, maar niet minder leuk. Of niet zo heel veel minder leuk. We maken er het beste van. Leuke cadeautjes heb ik gekregen. Prachtige bloemen ook en hyacinten, die nog helemaal moeten uitkomen. Ben benieuwd naar de kleur! Een mooie kerstster met ledlichtjes, die we konden dimmen, zodat ie nu al hangt al is het nog geen kerst. Een speeldoos-koektrommel. Met koekjes! ’n Leuk kerstmannetje met bungelende gebreide beentjes, zit al in de kast. Een heel practisch verwisselbaar hoesje voor om een tissuedoos, ook huisvlijt! Een een heel mooi groot kussen voor ons gietijzeren bed, zodat ik ’s nachts nog even kan lezen zonder afdrukken in mijn rug. Speciaal op maat gemaakt. Voor mij. Nou, ben ik verwend, of niet? ’n Feest!

Overal zie je trouwens, dat de mensen behoefte hebben aan lichtjes in deze donkere dagen. Er staan al heel wat verlichte bomen in de voortuinen. Veel eerder dan andere jaren als Sinterklaas de boel nog wat ophoudt en veel mensen die eerst laten vertrekken. Om de kinderen niet in de war te brengen.

Het zal trouwens een hele toer zijn om het Sinterklaasverhaal in stand te houden. Ik vraag me af hoe lang nog het duurt voordat het paard van Sint en The Rednose Reindeer samen uit één ruif eten en Sint en Santa samen in conclaaf zitten om de boel eens te regelen. Van zwarte, geknechte mensen hebben ze allebei ook wel verstand. Dat verbroedert zeker.

Op naar volgend jaar…..!