Mijn op één na jongste kleinzoon kan zeer aangrijpend uit de hoek komen. Als er gewandeld wordt bijvoorbeeld heeft hij wel es geen zin om eens ’n beetje dóór te lopen. Hij ziet onderweg van alles en blijft dan geregeld een heel eind achter.
Zo ook laatst. De anderen liepen te praten en waren ongemerkt toen een heel stuk vooruit. Daarop bleef Joost midden op het pad staan en riep dramatisch: “Ach, ik ben hélemaal alleen op de wereld!”.
En natuurlijk weer in geen velden of wegen een Vitalis te bekennen, hè……..
Sandra
september 1, 2008 at 9:34pmZijn opa heeft anders best wel wat weg van Vitalis. (Maar die was zeker ook even in geen velden of wegen te bekennen.)
els
september 2, 2008 at 12:00amBen ik zeker zijn aapje Joli(e)Coeur?