 |
Mijn zus uit Australie mailde me over een vriendin, die last heeft van “bewaarziekte”. Nu kun je dat in vele gradaties hebben. Niet iedereen is zo gedisciplineerd, dat ie alle niet ter zake doende spullen meteen weggooit. Bij mij is het bijvoorbeeld meer een vorm van gemakzucht. En, dat moet gezegd, ik ben erg goed in dingen uit het zicht houden. “Optisch” opruimen. Dan lijkt het best wel netjes, maar ik weet beter.
Op een bepaald, of liever gezegd ónbepaald, moment komt er dan toch ’n ogenblik van uitmesten. Laden, kasten, mijn portemonnee, als ik ’t even bescheiden wil houden. Bonnetjes, zegeltjes, kortingsbonnen, die allang verlopen zijn. Die ruim ik op en dan gooi ik weg omdat de la, de kast of mijn geldbuidel niet meer dicht kan. Maar dat is geen bewaarziekte natuurlijk. Dat is gewoon stom.
Die vriendin van mijn zus kán niks weggooien en dat is veel erger. Je kunt dat rustig ’n psychisch iets noemen. Ze heeft een hele grote keuken, maar vanwege alle rommel die ze bewaart, en dat écht zonder reden, heeft het servies geen plaats meer in de kast en staat overal in de rondte.
Reden om dingen te bewaren en te verzamelen, omdat ze op de centjes moet letten, heeft ze ook niet. Integendeel, want zulke kennissen heeft mijn zus. En de hele familie lijdt er onder, want het is overal rommelig in huis. Man en kinderen zijn van de weeromstuit ook nonchalant, want het wordt er toch niet netter van.
Mijn zus heeft zo nu en dan last van maatschappelijk-werk-aanvallen en die heeft aangeboden om samen iets aan het probleem te doen. Ze gingen gezamenlijk aan het opruimen en wegdoen. Dat viel nog niet mee, want bij elke kast was the lady of the house in tranen als er iets de vuilnisbak in ging of op ’n andere manier weg moest. “Waarom héb ik dit? ” vroeg ze zich af. In het Hollands ook nog, want dat is ze van origine. Ze denkt trouwens dat ze de enige is met de bewaarziekte, maar dat is niet zo. Dat weet ik toevallig zeker, omdat ik een poosje in de Thuiszorg heb gewerkt en ik ben in huizen geweest, dat wil je niet weten.
Ik las ooit een slimme opmerking: “Als het allemaal wat veel wordt moet je net doen of je volgende week gaat verhuizen. Dan ga je vanzelf aan het opruimen en weggooien!” Ik woon thans in mijn tiende huis, maar dié verhuizingen waren allemaal echt, hoor!
Bewaarziekte is trouwens ook een officieel bestaande ziekte. Die heet ook echt zo. Alleen slaat het dan op appels, peren en aardappels en zo. Dan schijnt knoflook te helpen tegen de schimmels, die de bewaarziekte veroorzaken. Als je die ziekte bij ménsen wilt bestrijden met knoflook heeft dat helaas tot gevolg dat iedereen afstand gaat bewaren……!