 |
Nog maar ’n paar jaar geleden vroeg ik mijn man altijd even buiten een winkel te wachten als we een tas bij ons hadden, die van een andere zaak in dezelfde sector was en waarvan de naam op die tas stond. Dus gingen we nooit met een tas van Albert Heijn een C1000 binnen. Dat vonden we niet kunnen. Of beter gezegd: ik vond het niet kunnen, want voor mijn echtgenoot is een tas een tas en wat er op staat zal ‘m worst wezen.
 |
Of we hadden ergens in de stad wel eens iets bij ons, een doos of zo, waaraan je duidelijk kon zien dat we wat er in zat ook in de winkel, waar we naar binnen wilden hadden kunnen kopen. Vond ik zielig. Raar, hè?
Tegenwoordig heb ik daar helemaal geen last meer van. We komen ondertussen in wel vijf verschillende supermarkten! Klantentrouw is er niet meer bij, hoor! Ja, door de week ’n boodschap tussendoor is logistiek gezien wat handiger omdat het te belopen is. Maar voor het grotere werk gaan we rustig met een Deka-tas naar de Lidl, met een Dirk-tas naar Albert Heijn en de C1000-tas vullen we onbezorgd met spullen van de Aldi. Kan ons wat schelen. Van sommige weet je niet eens of ze niet ondertussen van dezelfde baas zijn! En dan hadden ze ook maar geen oorlog moeten beginnen…..
jan
oktober 4, 2009 at 9:03amGrappig, dat heb ik ook heel lang gehad. Heeft er ook mee te maken dat mijn vader een kruidenierszoon is en wij onmiddellijk familiecrisis hadden toen mijn ouders in de jaren zestig besloten naar een supermarkt te gaan ipv naar een zus die het winkeltje had overgenomen. Het scheelde een hoop geld maar werd niet in dank afgenomen.
Irene
oktober 4, 2009 at 5:38pmBij R thuis was het zelfs nog belangrijk waar je iets kocht als dat onzichtbaar bleef. Want in het dorp waren twee bakkers, een gereformeerde bakker (R’s vader) en een hervormde bakker. En de gereformeerden kochten hun brood vanzelfsprekend alleen bij de gereformeerde bakker. Iedereen wist wie wat was, dus ook zonder tas kon een gereformeerde niet stiekem even bij de hervormde bakker binnenwippen als die toevallig dichterbij was. Het brood was neem ik aan hetzelfde.