We zijn de afgelopen weken nogal eens in het ziekenhuis geweest. Niks ernstigs, hoor, maar mijn kloris had wat last van zijn linkeroor, dat minder informatie doorgaf dan de bedoeling was. Hij was de laatste tijd ook wat verkouden dus we dachten dat het daarvan kwam. Even in je neus knijpen, een trucje om je trommelvlies in een andere stand te zetten, hielp niet dus we gingen toch maar es even naar de huisarts.
Die wou hem naar zo’n ‘hoorwinkel’ hebben om een audiogram te laten maken. Maar we hadden niet zoveel vertrouwen in de onbaatzuchtige, maar logische, commerciële belangen van zo’n zaak, dus vader wou liever meteen naar een KNO-arts. Hij maakte een afspraak in het Gelre-ziekenhuis en we werden ontvangen door dokter De Cock (met cee-oo-cee-kaa. Wat zal die man daar veel opmerkingen over hebben gekregen de laatste weken, zeg!). Hij keek kloris in z’n oren en vond, dat hij toch maar even in het MRI-scanapparaat moest worden geschoven. Dat leverde ons ’n tweede bezoek aan het ziekenhuis op.
Daarna kreeg hij een uitnodiging om een audiogram te komen maken en ik mocht weer mee. Die test is zeer uitgebreid en heel interessant om er als toeschouwer/-hoorder bij te zijn. Een half uur later konden we weer terecht bij dokter De Cock, die vertelde dat hij de MRI-scan van vaders hersenen had bekeken en gezien had dat die er prachtig uitzagen. Niks mis mee. Onze dochter zei later dat je op zo’n scan niks kunt zien over de inhoud ervan, maar dat bleek een grapje.
Hij zit wat z’n oren betreft op de grens van wel of niet een gehoorapparaatje. Vooral voor het linkeroor dus. De dokter zei, dat hij hem daar eigenlijk niet in kan raden, omdat per persoon de gehoorbeleving heel verschillend kan zijn.
Uiteraard hebben we in de auto naar huis daarover gepraat, maar kloris heeft er geen zin in. Hij is vooral bang dat het beluisteren van muziek ‘vervorming’ zal geven en dat wil ie natuurlijk niet. Hij wil ’n keer naar zo’n hoorshop om het vrijblijvend uit te proberen. Als het niks of weinig
toevoegt laat ie het er voorlopig bij. En financieel schijnt het ook nogal eens uit de hand te kunnen lopen, ondanks de reclame van “0 euro”. Onze buren hadden ’t over duizend euro en meer en die zijn ervaringsdeskundig.
Maar het gaat eigenlijk helemaal niet zo slecht ook. Ik heb een duidelijke stem, letterlijk dan, en dat is natuurlijk mooi meegenomen in een huwelijk. Vooral als ik me aan zijn beste kant bevind en me van míjn beste kant laat horen is er weinig mis. Wát ik zeg is natuurlijk ook van belang, maar ach, ik heb best een aardig karakter. Komt helemaal goed…….
Sandra
januari 30, 2012 at 9:02pmVoordeel van een apparaatje is dan wel dat je hem ook úit kan zetten. Toby heeft links een gehoorapparaat op een schroef in zijn hoofd, en hij vindt het prettiger zonder dan met apparaat. Alleen op school heeft ie zijn apparaat op.
Over 3 weken krijgt hij overigens, in het kader van wetenschappelijk onderzoek, een gehoortest in het donker. Om te kijken of er verschil is in geluidsbeleving met en zonder apparaat, en met en zonder zicht op de geluidsbron.