Onze reis naar Melbourne ging per budget vliegmaatschappij . Dat betekent dat je wat minder beenruimte hebt en ze het waarderen als het vliegtuig helemaal vol zit. Nou, dat was gelukt. Veel ouders met zeer jonge kinderen. De grotere zijn weer naar school ondertussen. Die kleintjes voelen het opstijgen en het landen nogal in hun oortjes en dat is natuurlijk zielig voor ze. Dus als er een begon te bleren volgde de rest van het koor vanzelf. We zijn begrijpende grootouders dus dat was geen probleem, maar kleine driejarige voetjes trappend in je rug was vervelend. Maar weinig beenruimte is weinig beenruimte, nietwaar?
Het was een korte reis dus onze neef, die we heel lang niet gezien hadden, hoefde niet lang te wachten om zijn moeder en ons te begroeten. Keurig op tijd waren we op Melbourne Airport. Het was nog een uur rijden van het vliegveld naar zijn huis. Over tolwegen ook nog. Daarover gesproken: het kan zijn, dat je een soort abonnement hebt als je vaak over dezelfde weg rijdt, maar doorgaans is het zo dat als je over een tolweg of -brug komt je binnen drie dagen via je creditkaart moet betalen. Zo niet, dan ben je geregistreerd en weten ze je vinden.
Mijn neef woont fantastisch. Een heel bijzonder huis, dat in Nederland van z’n lang zal ze leven nooit door de keuring van de welstandscommissie zou komen! Veel grote kamers en een enorme woonkeuken waar het hartstikke gezellig is. Terrassen en gazons rondom, veel bomen met vogels, loslopende kippen, een gezellige kat, een jolige hond en als er een stukkie bij het huis aan moet, want er blijft nogal es wat logeren, dan wordt dat eraan gebouwd. Twee enorme garages, waar zo ateliers of werkruimtes van gemaakt kunnen worden, want de auto’s hoeven er niet in. Een droomplek, waar hij, zijn vriendin en hun kinderen heel gelukkig mee zijn. Wij slapen in een van de vijf slaapkamers. En dat lukte prima vannacht.
Vanmiddag zijn we naar een Sanctuary for Wildlife geweest, een half uur hier vandaan. Mijn neef wilde ons dat graag laten zien, omdat daar alle special Australian animals worden opgevangen, getoond, en beschermd. Niet alleen de bekende beesten, die wij allemaal wel kennen: kangoeroes, dingo’s, wombats en emoes, maar ook diertjes die op uitsterven staan. Er is ook een animal hospital voor beesten die gerepareerd of gered moeten worden. Heel interessant allemaal.
Maar dat van die heatwave, he? Dat is helemaal waar. Mijn hemel, wat was het warm. 39 graden, morgen 41. De dieren waar we langs liepen lagen ook vaak voor Pampus van de hitte. We hebben het dus ook niet te lang gemaakt in deze Zoo en ons naar huis begeven. Waar mijn neef nu de barbecue gaat ontsteken. Dat lijkt ons een geweldig idee, een echte Australische barbecue. Het huis is heerlijk koel vanwege de airco. God leeft ook in Melbourne…..☺
Irene
februari 1, 2014 at 10:14amHaha sorry maar dit deed mij even denken aan die grap (‘We’ve got three children. Two living, and one in Melbourne’). Niet aan je neef vertellen hoor (maar die kent hem vast al)