Slachtbank…..

Sinds de kapper, waar ik al jaren kom, onderdeel is geworden van een grote keten, ken ik daar niemand meer. Ze zijn opleidingsplaats en het wemelt er van de stagiaires. De gediplomeerde kapsters werken veelal parttime en door de hele keten. Afwisselend, dat zal wel.

Omdat van tijd tot tijd, net als bij een schaap, de schaar d’r wel eens doorheen moet ga ik naar de kapper, niet omdat ik het leuk vind. Dat komt omdat ik me dan ook schaapachtig voel. Je bent een soort slachtoffer, onderworpen aan de scheerder, die je dan vraagt: “hoe had u het gehad willen hebben?”. En dat weet ik nooit precies, dus zeg ik: “Nou ja, kórter. Kijk maar even hoe of wat”. Dat is knap schaapachtig, dat weet ik ook wel, maar ik heb nou niet van dat geweldige haar en ik wacht al jaren op net dát coupje, dat mij eens helemaal ophaalt. En hoe ouder ik word, hoe minder kans daarop is natuurlijk! Dus ik lever me iedere keer maar weer over. Een prettig gevoel is dat eigenlijk helemaal niet, maar ja.

Vanmorgen trof ik een donkere jongen, sportschooltype, zijn haren stijf in de gel recht overeind. Ik zag hem aan voor één van de stagiaires, want hij kreeg opdracht van de moeder overste om mijn haar te wassen. Dat deed ie lekker stevig, mijn hoofd werd gemasseerd, beknepen en beklopt en als extraatje was de lichte hoofdpijn, waarmee ik was binnengekomen, na de wasbeurt verdwenen.

Toen bleek hij geen leerling te zijn, maar knipbevoegd. Gezien zijn uiterlijk begon ik licht te vrezen voor mijn eigen uiterlijk. Maar ik heb gezegd, dat het korter moest en dat ie maar even moest zien. Zoals gewoonlijk. Nou, dé coupe is het niet geworden, maar met z’n eigen oma in het achterhoofd heeft hij het niet te gek gemaakt. Heeft me wel een extra versteviging in- en aangesmeerd, maar in mijn blijdschap, dat hij me geen punkhoofd heeft bezorgd, neem ik ‘m dat niet kwalijk. En misschien heeft hij gelijk. Ik ga eerst mijn haar maar eens lekker uitkammen, dat is namelijk het eerste dat ik doe, als ik bij de kapper vandaan kom. Dan zit het tenminste weer zoals ik gewend ben……Bèèèhhhh!