Met al dat mooie weer wordt er uiteraard veel gefietst door de mensen en dat ziet er gezellig uit. Ouders met kinderen, die ook op een eigen fietsje zitten. Die kinderen zijn soms nog heel erg klein. Moeders, die soms ook nog een jonger kind achterop of voorop hebben, rijden zenuwachtig instructies roepend naast een wiebelig kind, dat er nog weinig kaas van heeft gegeten en vaak vrolijk om zich heen kijkt.
Wij zagen van de week weer zo´n situatie van een fietsende moeder die met zo´n kleuter en haar fietsje een (voorrangs)weg moest oversteken. Ze kreeg van ons natuurlijk sowieso voorrang, want het ging allemaal niet zo gesmeerd, dat zag je zo, en de auto die zij voorrang hadden moeten verlenen stopte ook om ze de ruimte te geven dus het ging gelukkig wel goed, maar toch vond ik het heel eng.
Natuurlijk is het verstandig om een kind vertrouwd te maken met het drukke verkeer. Maar moet dat nou al als ze drie of vier zijn, want ouder was dat meisje nog niet. De fietsjes zijn beeldig, hoor, daar wil ik niks van zeggen en ze zijn hun geld vast waard. Dat zijn de kindertjes ook en is het al die stress dan waard?
Ik generaliseer bij het leven, dat weet ik ook wel, er zijn heel veel verantwoordelijke ouders en in mijn tijd hadden zulke kleine kinderen geen fiets, ze hadden als ze geluk hadden een autopedje. En het verkeer was trouwens niet te vergelijken met dat van nu.
Maar in die prachtige zomer, met al die heerlijk ontspannen mensen, heb ik verdorie nog nooit zóveel ´rijtuig´ veel te hard én door rood zien rijden! Voordat je dát bijvoorbeeld als klein fietsertje doorhebt, dat veel grote mensen met een rijbewijs dat doen…..
Arnoud Hugo
augustus 17, 2015 at 11:17pmJe hebt volkomen gelijk. Ik houd ook af en toe mijn hart vast.
jan
augustus 23, 2015 at 4:32pmIk kan je vertellen dat je als volwassen fietser ook knap last hebt van rijtuig En van mede-fietsers die slingerend tegen het verkeer in rijden terwijl ze met hun smartphone bezig zijn.