Het kind van de rekening…..

Komend weekeinde wordt er in Arnhem een beurs gehouden. Een kinderfeestjesbeurs. Een gat in de markt: kinderfeestjes. Mac Donalds deed al zoiets, inclusief clown en ongezonde hap, maar voor veel kinderen is Mac Donalds al geen feestje meer en te gewoon. Onze oudste kleinzoon was nog zeer pril toen hij al feilloos het logo van MD herkende langs de snelweg, terwijl zijn ouders er echt niet veel kwamen! Dat beklijft kennelijk.

Op die Arnhemse beurs kun je, volgens de aankondiging in de krant, alle inlichtingen krijgen over bioscoopfeestjes, circusfeestjes, survivalfeestjes en verdere feestjes, waarmee je klasgenoten en hun ouders kunt imponeren. Gevulde portemonnee gewenst.

Nu mag je best wel even nadenken over hoe je een kinderverjaardag viert, want het moet hún dag zijn. Deden wij vroeger ook, met veel creativiteit vanwege wat beperkte financiële mogelijkheden, die we liever in het cadeau stopten. Maar poffertjes bakken, kleien, koekjes bakken, tekenen en spelletjes waren ook best leuke activiteiten. Toen we naar Apeldoorn verhuisden hadden we het ongelooflijke geluk, dat we een zwembad hadden in het sportgebouw op ons werk. Als we het maar schoon en opgeruimd achterlieten had onze baas geen bezwaar tegen het gebruik daarvan.

Dus werd er op zaterdag, als de revalidanten naar huis waren, een zwemfeestje georganiseerd. Onze diverse jarigen konden bij hun feestgangers niet meer stuk als er op de uitnodiging behalve “je wordt thuisgebracht” ook stond: “neem je je zwemspullen mee?”. Ze dachten minstens dat pa directeur was van de tent. We huurden wat extra ogen in om het zwemmende volk in de gaten te houden en deze moeder zat op de kant met appels, bananen, chips en frisdrank voor het inwendige vertier. Een patatje tot besluit, want er zat ook nog eens een fritesboer om de hoek daar en het feest was compleet.

Dat zwembadgebruik hoorde bij de secundaire arbeidsvoorwaarden. De huidige werknemers vissen achter het net, want die tijden zijn voorbij. In het gebouw zit nu een sportschool, want de instelling kon de kosten van de sportaccomodatie niet meer dragen en moet zich, als ze zelf sportfaciliteiten nodig heeft voor haar cliënten, schikken naar de mogelijkheden van de sportschool. Zo gaat dat, de franje is er af.

Maar een kinderfeestjesbeurs? Wel aardig is, dat ik in de krant las dat de organisatie ervan zich sterk maakt voor het regelen van vakanties voor kinderen uit minder bedeelde landen, zodat die ook eens een paar weken net zo in de watten kunnen worden gelegd als de Nederlandse koters, voor wie niets te gek is……..