Dat is de zondagse naam van een kanariepiet. Hoe ik daar op kom? Nou, we reden vanmorgen langs de Americahal richting de Maten (allemaal Apeldoorns gebied, hè) en kwamen min of meer in ’n verkeerschaos terecht. Dat kwam doordat er in die hal een vogelshow wordt gehouden, met ook kampioenschappen voor de kwekers van die beestjes. Daar wilden heel veel mensen heen, verkeersregelaars waren er nodig, volle parkeerterreinen zagen we. We verbaasden ons ’n beetje over al die belangstelling.
Ik noem die vogels allemaal kanariepieten, maar dat is natuurlijk iets van een simpele onwetende. Ik weet dat het voor heel veel, met name mannen, een geliefde hobby is, dat vogels kweken en waar je veel verstand van moet hebben ook. Dan kun je dus naar een vogelshow met je kampioensvogel in een kooitje. Waar ze op beoordeeld worden door de jury weet ik niet precies, maar dat zal zeker ook op hun zangkwaliteiten zijn.
Toen wij nog niet zo lang getrouwd waren zijn we daar ’n keer voor gevallen, voor dat gezellige gekwinkeleer. Nu zouden we dat niet meer gedaan hebben, want vogels in een kooitje vind ik nu zielig. Als ze ruimte hebben in een grote volière wat minder, maar toch. “Loesje” had ’n keer een spreuk “Beter 10 vogels in de lucht dan 1 in de hand” en die vind ik wel wat hebben.
Maar goed, we hadden toen dus een kanarie. Hij stond op de vensterbank in de zon en zong dat het een lieve lust was. We noemden hem Lodewijk. Hij had niet het eeuwige leven, hoewel we hem goed verzorgden en zo is ie opgevolgd door Lodewijk II en zelfs door een Lodewijk III, maar die laatste is weggevlogen na slordig sluiten van het deurtje, terwijl de balkondeur openstond. Het was zomer dus het zal wel goed gekomen zijn met ‘m, veel bomen in de buurt, maar we hebben hem niet meer teruggezien. Dat was het einde, geen kanariepieten meer voor ons.
We wijden ons nu maar aan de vogels in de tuin, die helemaal zelf komen aanvliegen. Dat zijn er nog al wat. We hebben meer dan 30 mussen in de heg, er komen roodborstjes langs, verschillende soorten meesjes, merels en eksters, die de boel komen verstoren en veel lawaai maken soms en duiven, die eigenlijk veel te groot zijn voor het vogelhuisje en zich moeten bezighouden met opruimen van het voer dat de rest van de vliegende gemeente laat vallen. Vlaamse gaaien zien we ook wel eens. Leuk, hoor, al die vogels zonder kooitje.
We hebben ondertussen heel wat beesten gehad in ons leven, katten, honden, cavia’s, muizen, konijnen. Allemaal ter lering en de vermaak van ons huisgezin. Maar die kanaries waren de start en daarvan zitten er nu héél veel in de Americahal in kleuren en maatjes. En waarvan er enkele samen met hun baas of bazin kunnen zingen “We are the champions!”…..
…..één kanarie is eigenlijk ook erg ongezellig, voor die kanarie dan…..