De stem des volks…..

’s Morgens om kwart over acht, na het nieuws van 8 uur, klonk vroeger bij ons thuis via de radio vaak het lied “Morgenrood” door de kamer. Gezongen door een koor dat “De Stem des Volks” heette. Ik vond het als kind wel een mooi lied eigenlijk, hoewel ik de strekking van de tekst niet echt doorhad natuurlijk. Daarna ging iedereen aan de arbeid of naar school. Gesterkt door de stem van het volk. En zijn ontbijt.

Dat onze partij niet zulke hoge ogen zou gooien in de verkiezingsstrijd had ik echt wel verwacht, maar zo’n zeperd is toch wel een behoorlijke tegenvaller. Al zegt de regeringspartner zalvend dat “we het niet verdiend hadden”, erg troostrijk is dat uiteraard niet. Maar ik vind, net als bij een voetbalclub die het niet zo goed doet, dat je als trouwe aanhanger ook in slechte tijden achter je club moet staan en dat er dan eens veranderingen zullen worden aangebracht.

In bestuurlijke zin bijvoorbeeld en dat de oude normen en waarden zoals prioriteiten stellen, sociaal besef en solidariteit voor iedereen weer wat morgenrood teweeg zullen brengen. Daar is een oppositie eigenlijk ’n prima plek voor. Ook al ben je maar met z’n negenen. Kraaien met die haan! En dat mag best samen met de linkse hanen van de buurtjes. Oppassen voor de slimme vossen, dat wel…..