Wat…. eh… wie heb ik nou aan mijn fiets hangen…?

nightrider....

Afgelopen weekend was er weer eens een verkrachter actief in Apeldoorn. Hij viel eerst een groepje meisjes lastig, maar die waren met z’n vieren en konden wegkomen. Later kwam er bij de politie nog een melding binnen van een meisje, dat van haar fiets was getrokken. Of er ook “daad”-werkelijk iets is gebeurd werd uit het bericht in de krant niet duidelijk, maar beide voorvallen vonden plaats tussen drie en vier uur ’s nachts. Als ouderwetse moeder denk ik dan: “Wat doe je nog zo laat op straat?”, maar daar kom ik niet meer mee weg . Het is belachelijk, dat meisjes, op welk uur dan ook, niet kunnen fietsen waar ze willen.

Toen onze dochters nog geen moeders waren, die óók in het weekend (!) netjes in hun bed liggen, hopend op een ongestoorde nachtrust als er weer eens een kind verkouden is of pijn in z’n buik heeft, fietsten ze ook door de nacht en door het bos ook nog. Dat was niet bevorderlijk voor de nachtrust van hún moeder, die achter elke boom wel een enge man vermoedde!

Dat het uitgaansgedrag van jongeren in de loop van de jaren drastisch is veranderd hebben hun vader en ik zeer bewust meegemaakt. Ik zal niet in details treden, maar het waren moeilijke tijden. Afspraken werden gemaakt, maar het nakomen daarvan viel niet altijd mee. “Zó vroeg?! Dan begint het net!”. Ik herinner me ook, dat onze oudste zei: “Als het ergens gezellig is, dan dénk ik helemaal niet aan jullie!”. Ook wel weer begrijpelijk, maar wij zaten d’r maar mee. We wisten wel waar ze waren, zo’n beetje dan, en ook wel met wie, maar verder hielden ze het graag vaag. Vooral bij de oudste was het voor ons ook wennen. Haar jongere zus heeft het eenvoudiger gehad, het pad was al geëffend!

Er is gelukkig nooit iets gebeurd en ze fietsten eigenlijk nooit alleen, altijd met een groepje, maar wel bij nacht en ontij. En vooral dat “ontij” vond ik maar niks. Dat meisjes voorzichtig moeten zijn vanwege de fysiek mindere condities, het zij zo, maar ze slaan hier tegenwoordig met hetzelfde gemak jongens in elkaar, hoor! Geen probleem. Uit….goed voor u!

2 reacties op “Wat…. eh… wie heb ik nou aan mijn fiets hangen…?

  1. karin

    augustus 24, 2004 at 11:48pm

    ik was toen “nie’n net meissie”, maar alles is toch wel goedgekomen, toch? En gelukkig hadden we op een gegeven moment een renault 4 die we mochten lenen, en (nog) geen ernstige behoefte aan drank.

  2. els

    augustus 25, 2004 at 1:17am

    Viel achteraf wel mee, hoor, meissie! En ons renaultje gaf inderdaad rust in de tent, dat wel.

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)