Vis-à-vis……..

Mijn zus uit Australië had een visrecept nodig, want ze had van een buurman, die een enorme visschotel gewonnen had bij een loterij, terwijl zijn vrouw op familiebezoek was en er dus geen maal van kon maken, het verzoek gekregen om hem van zijn prijs te verlossen. Hij had namelijk ook al een vleesschotel gewonnen en zijn koelkast was vol. Zijn geluk in de liefde was duidelijk de hort op. Aan een recept kon ik haar niet helpen, want onze visconsumptie gaat niet verder dan de vissticks van Iglo. En voor mij een harinkje zo nu en dan. Mijn huisgenoten doe ik daar geen plezier mee.

Mijn zus vertelde, dat het een gevarieerde schotel was met garnalen, viskoekjes, kreeft en veel vissen van diverse soorten. De garnalen en de viskoekjes leverden geen problemen op, de vissen en de kreeft waren hartstikke dood maar verder onbewerkt. De beesten lagen haar vanaf de schaal aan te kijken, zei ze, en ze vond het zielig. Waarom doen die beesten hun ogen niet dicht? Ze had associaties met de twee reebruine ogen van de Selvera’s ( ze is al twintig jaar weg, hè!) die de jager aankeken. En wat ze met die kreeft moest wist ze eigenlijk ook niet goed.

Ze heeft mensen uitgenodigd voor het eten en er een doe-het-zelf-party van gemaakt. Ze is goed in sausjes, kruidenboter en stokbrood en een paar blaadjes sla en wat bieslook doen wonderen. Mannen hebben trouwens iets met vis, vooral als ze die zelf gevangen hebben en de maat is dan belangrijk en wordt Latijns overdreven. Dus die hebben de kreeft gekookt en de vissen geslacht en gebakken. Ze heeft nog wel gedroomd van de vissenoogjes.

Dat mensen vissen kan ik begrijpen als het gaat om het lekker zitten langs de waterkant, die rust lijkt me fijn, zelfs als het regent, onder zo’n enorme paraplu, maar ik vind het verder niks. Een vis ziet een lekker wormpje, hapt en wordt opgehesen. Geen schijn van kans, zo’n beest. Misschien zijn ze ook wel dom. Als je ze in de viswinkel of op de markt ziet liggen met die bekjes en oogjes open ziet het er ook niet erg intelligent uit. Maar ja, dat vind ik vissen en jagen eigenlijk ook niet.

Wat ik wel een grappig verhaal vind als we het toch over vis hebben: de ouders van een vriend van één van onze zoons hadden ooit achter op hun auto een visje geplakt en dat was om te voorkomen, dat hij de auto ongevraagd meenam. Hij had iets tegen dat visje en wou daar liever niet mee gezien worden!

Ondertussen ben ik blij, dat de visstiscks van Iglo geen oogjes hebben……..