Sinterklaas is in het land en kan het, zoals elk jaar, weer niet alleen af. Daarom waren we vanmiddag de stad in om boodschappen te doen en het was druk. Opvallend veel oma’s met kleinkinderen. Mijn kleinkinderen hebben nog niet de juiste maat voor Sinterklaasboodschappen, ze weten nog van niks, zal ik maar zeggen, dus was ik met opa op stap, die al weet hoe het zit.
We maken altijd even een tussenstop in het Hema-restaurant, omdat de erwtensoep daar niet te versmaden is. Ook daar was het best druk. Aan het tafeltje naast ons zat een oma met haar kleindochter van, naar ik schatte, een jaar of elf. Het zag er heel gezellig uit zoals ze daar zaten.
Even later voegde een toevallig langskomende kennis zich bij hen. Oma en die vrouw raakten in gesprek en dat ging niet zachtjes dus afluisteren kostte geen moeite. Het kleindochtertje zat er bij en keek uit het raam. De vrouw vertelde over een jongetje, dat vorige week, toen hij uit school kwam, zijn opa dood in de kamer had gevonden.
Er werd meewarig gepraat over het voorval door de beide vrouwen en ik zag hoe het meisje niet meer uit het raam keek, maar met verschrikte grote ogen naar haar oma keek. Die niet op haar lette, maar er voor haar leeftijd gelukkig nog best gezond uitzag………..