Bovenstaande kreet is van Midas Dekkers, de bioloog, en dat vind ik wel een olijk type. Eens heb ik zijn boek “De larf” van Lars voor mijn verjaardag gekregen. Hij heeft toen een uur in de rij gestaan om het door Midas te laten signeren en dat vond ik leuk. Hij is inmiddels zestig, Midas, en ik las een interview met hem naar aanleiding van zijn nieuwste boek “Lichamelijke oefening” over de onzin van het sporten. Dat vindt hij het namelijk: onzin.
Hij heeft het dan niet over mensen, die hun hele leven al sporten en daar veel voor over hebben, maar met name over de sportschool, het joggen en over hardlopen dat je na je veertigste ineens vindt te moeten gaan doen.
We moeten ons richten naar de natuur, zegt hij. “Kalfjes in de wei huppelen en dartelen, terwijl oude koeien maar een beetje sloom staan te staan. Als je ouder bent dien je je te gedragen naar je leeftijd. De gedachte dat je na je veertigste nog zou moeten hollen, zou niet meer bij je op moeten komen, tenzij je de tram wilt halen of omdat er een leeuw achter je aan zit”. Daar zou iets in kunnen zitten.
“Als je een man bent en je hebt een midlifecrisis, neem dan een jong ding. Dat helpt beter dan rondhollen in een paars pak”. Wat je als vrouw moet met zoiets, daar heeft de heer Dekkers het niet over. Van de week zag ik op de televisie, dat het één van de taboes is: een oudere vrouw met een jong ding. Ik zou wel eens willen weten wat ie daarop te zeggen heeft.
Ik ben het wel helemaal eens met zijn stelling: “Het is belachelijk om normale ouderdomsverschijnselen te verwarren met een ziekte die bestreden moet worden”. Oké, wij zeggen ook wel eens tegen elkaar als je na een dag in de tuin of na het uitmesten van zolder of schuur ’n beetje stram je bed uitkomt : “Ouderdom komt met gebreken!”, maar dat zijn het niet, meer ongemakken die best meevallen en na een dag weer over zijn. Als je tenminste verder niet uitgebreid gaat joggen.
“Als jonge mensen zich als oude mensen gaan gedragen, zijn ze gek”, is ook zo’n Midas-uitspraak, “maar als oude mensen zich als jongeren gedragen, vinden we dat normaal”. Ik krijg, omdat ik waarschijnlijk in een of andere database zit, altijd van die modeblaadjes toegestuurd. “Voor de rijpere vrouw”, zal ik maar zeggen en daar erger ik me aan. Ik hoop de nodige zelfkritiek te hebben waar het mijn kleding betreft. Maar ik wil dat wel graag zelf bepalen en wens niet in een hokje gestopt te worden.
Gééstelijk jong te zijn en te blijven lijkt me belangrijker eigenlijk. Daar jog ik heel wat voor af, dat wil je niet weten. Dus geen geestelijke bloemetjesjurk voor mij, hoor! En o ja, ik hoef ook geen jonge god. Mijn ouwe Zeus ( met baard zelfs!) voldoet nog uitstekend…….