Ruggespraak…..

Een paar dagen al heb ik last van mijn rug. Dat heb ik wel vaker en ik weet dat het weer overgaat, maar het is behoorlijk pijnlijk en lastig. Ik word er ook kribbig en ongeduldig van. Hoe ik er aan kom weet ik niet en hoe ik moet voorkomen dat ik het krijg ook niet. Ik heb een heerlijk bed, draag geen stiletto’s, ik til niet zwaar, spit geen tuinen om en dans geen tango’s. Vroeger allemaal wel natuurlijk, maar voor alles is een tijd. Die rugsores is er zomaar ineens. Ik weet dat ik in beweging moet blijven en dat doe ik ook, maar toch.

Maar dan denk ik aan al die arme voetballers met hun gescheurde hamstrings ( een woord, dat je erg vaak hoort tegenwoordig en ik weet ze inmiddels ook te zitten!) en dat is veel erger dan wat ik heb natuurlijk. Veel duurder ook, want ze kunnen wéken hun werk niet doen. En dan ben ik eigenlijk heel tevreden met mijn blessure. Maar *&^%$#*, het moet niet al te lang duren, hoor, al kost ik niks……!