Pepernoten……

resultaat van even knutselen!

Gistermorgen om 11 uur hadden we een afspraak bij de garage om onze gebruikte Citroën om te ruilen voor een nieuwe Ford Focus. We waren netjes op tijd, want een nieuwe auto ophalen doe je niet elke dag. We kregen vast koffie, maar moesten even wachten op de medewerker die gewapend met mijn rijbewijs naar het postkantoor was om de auto op mijn naam te laten zetten. Hij kwam terug met de boodschap dat het rijbewijs bij de Rijksdienst voor het Wegverkeer in Veendam geblokkeerd was en de overschrijving dus niet kon plaatsvinden. Een reden konden ze niet geven.

Nou, dan zit je raar te kijken, hoor! Het rijbewijs was geldig tot 2006, dat kon het niet zijn. Volgens de verkoper blokkeren ze rijbewijzen alleen als er boetes openstaan of bij andere onregelmatigheden. Ik was me van geen kwaad bewust, maar voelde me aardig crimineel worden. In ieder geval kregen we de auto, hoewel al betaald, niet mee.

We moesten naar het Apeldoornse stadhuis. Bij de balie had de ambtenares al snel door wat het probleem was. Er stond in Veendam een ander nummer geregistreerd dan op mijn rijbewijs. “Ja, ze liggen dan allemaal op een stapel, die rijbewijzen, en dan blijft er wel es eentje plakken!”zei ze. “Onze fout. U krijgt een nieuwe rijbewijs van me. Maar dan moet ik even naar het archief om uw kaart te halen. Een ogenblikje!” Ze belde naar het archief dat ze er aan kwam en dat ze mijn kaart vast moesten klaarleggen. Op haar bureau lag een grote zak met pepernoten. Daar haalde ze een handvol uit :”Voor onderweg!”zei ze.

Toen ze terugkwam knipte ze mijn foto uit mijn rijbewijs, deed die op de archiefkaart en knutselde met de foto die met een plakbandje op de kaart zat, neuriënd een nieuw rijbewijs in elkaar. Het had allemaal iets heel genoeglijks. Mijn dag kon niet meer stuk: we hebben een heel gezellige ambtenaar ontmoet, die gek is op pepernoten, die bovendien toegaf dat haar afdeling een fout had gemaakt, mij binnen twintig minuten van mijn criminele imago afhielp en tenslotte kregen we een bos bloemen bij de garage en nog een nieuwe auto op de koop toe. Wat wil een mens nog meer? Hij rijdt trouwens erg lekker, ons Fordje.

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)