Wacht nou maar tot ná de oliebollen……!

grottenzweet....

Met elkaar eten is een sociale bezigheid. Dat zie je in landen, waar hele families zich zelfs rond één pan scharen en zich gezamenlijk wijden aan het legen daarvan. Grote eters grote happen, kleine eters kleine happen. Moet er wel wat te happen zijn natuurlijk. Wat op veel plekken niet een vanzelfsprekendheid is. Het is treurig, dat je daar aan deze kant van de wereld weinig anders aan kunt doen dan zo nu en dan eens een bedrag overmaken en hopen, dat het komt waar het moet zijn. Maar als ik dan weer lees, dat regeringen aangevoerd voedsel in loodsen laat verschimmelen of dat er gewoon geen vervoer is naar de plaatsen waar het nodig is, dan word ik daar toch ook weer moedeloos van.

Ik heb me ondanks bovenstaande ellende toch met veel aardigheid gewijd aan het bereiden van onze gezamenlijke maaltijd met kerst. Iedereen was er en het was gezellig. Alles goed gelukt, niks aangebrand en voldoende voor iedereen. Wat wil een mens nog meer? Dat ze elders datzelfde konden zeggen, maar ja, daar hadden we ’t al over. Wij zullen zelfs de eerste weken van het nieuwe jaar even rustig aan moeten doen om de overtollige rondingen weer kwijt te raken. Met behulp van Spa zonder calorieën. We hoorden in een programma van Paul van Vliet een mooie definitie van Spawater: het luie zweet van druipsteengrotten! Vermengd met je eigen luie zweet is de overmaat én de overdaad dan wel weer onder contrôle met een paar weken……

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)