Taalgevoelig…….

het begin.....

Het is moeilijk om je voor te stellen, dat je analfabeet zou zijn. Lezen en schrijven is zoiets vanzelfsprekends, dat je er nooit bij stilstaat, dat er mensen zijn voor wie dat geen deel uitmaakt van hun dagelijks bestaan. Ik kan niet zonder letters. Als ik ergens moet wachten of zo en er hangt een bordje of een poster met tekst dan ga ik woorden maken of puzzelen met de letters die ik zie. Zal wel een afwijking zijn, maar ik vermaak me er wel mee.

Er wordt op het ogenblik veel aandacht besteed aan het analfabetisme, zelfs op prinsesselijk niveau, want ook Laurentien houdt zich er mee bezig, las ik. De meeste mensen zijn overigens niet echt analfabeet, maar lezen en schrijven zo weinig, dat ervaring ontbreekt en het er door de bekende vicieuze cirkel niet van komt om dat patroon te doorbreken.

Ik heb eens, toen ik bij een thuiszorginstelling werkte, kennis gemaakt met een mevrouw, altijd boerin geweest, die, om het zacht uit te drukken, ook niet zoveel met taal had. Meer praktisch ingesteld, want je hoefde haar niks te vertellen over de moestuin, de koeien en wat die beesten moesten eten, maar een boodschappenlijstje kon ze niet schrijven. Ze deed dat wél en wat daarop stond moest ik halen. Ik heb heel wat zitten puzzelen in de auto wat nou de bedoeling was als er bijvoorbeeld “sips” en “menane” op ’t lijstje stonden. Bij navraag: chips en bananen, inderdaad. Ze schreef het in een groot hanenpoterig handschrift zo’n beetje fonetisch op en ook nog eens in een mij nou niet zo bekend dialect. Maar we kwamen er altijd wel uit en ik had weer wat geleerd.

Te beleren was zij trouwens niet wat dat betreft, want het interesseerde haar verder geen fluit, als de spullen er maar kwamen en eigenlijk was ík de sufferd door het niet te begrijpen en zo voelde ’t ook! Ze kon trouwens prachtig vertellen. Over vroeger, over de boerderij, het dorp, haar leven en o ja, ook over de buurt en de buren en dat allemaal zonder ooit een krant te lezen……

3 reacties op “Taalgevoelig…….

  1. Paul

    september 10, 2003 at 6:11pm

    Die mensen weten het in de supermarkt vaak goed te verbergen doordat er op veel producten foto’s of plaatjes staan waardoor zij weten wat er in een blik of pot zit.
    Toch zou hieraan meer aandacht aan mogen worden besteed. Niemand zou hier analfabeet hoeven te zijn.

  2. karin

    september 10, 2003 at 11:24pm

    was dat ook de mevrouw van : deur klempt?

  3. els

    september 11, 2003 at 3:33pm

    Nee, dat stond op de deur van de groenteman bij oma op ’t Singel!

Geef een reactie

Naam en email velden zijn verplicht. (emailadres wordt niet gepubliceerd)